’Look who’s talking’, is - niet onterecht - de gehoorde opmerking over de jongste uithaal van ex-premier en huidig Statenlid Schotte (MFK) richting Centrale Bank-president Tromp. Nu wil Schotte een ‘strafrechtelijk financieel onderzoek’ naar de hoogste baas van de CBCS, maar vergeet erbij te zeggen dat hij zélf hoofdonderwerp is van een lopende strafprocedure. In de zaak Babel wordt de MFK-politicus vervolgd wegens verdenking van valsheid in geschrifte en witwassen van geld. Toch was dit alles voor hem geen reden om - al is het maar uit goed fatsoen en respect voor het parlement en het electoraat - tijdelijk terug te treden als Statenlid. Integendeel, Schotte ervaart het blijkbaar als zijn taak als volksvertegenwoordiger om met opzet zeer ernstige beschuldigingen te uiten richting een belangrijk instituut van het land. Nu zijn de CBCS en de president sterk genoeg om zichzelf te verdedigen. Dit neemt echter niet weg dat stelling genomen moet worden tegen iemand als Schotte, die meent zich van alles te kunnen veroorloven. Voor hem is het nu ‘alles of niets’, maar dan nóg moet ook hij zich houden aan wetten en maatschappelijk aanvaarde regels. Het is het goed recht van elke burger - en dus ook elke politieke figuur - om volop gebruik te maken van zijn vrijheid van meningsuiting. Dan moet zoiets wel onderbouwd gebeuren. Dat doet Schotte volstrekt niet. In het persbericht ‘Tromp kocht politici om op Sint Maarten om aan de macht te blijven’ noch in een uitleg. Want op aanvullende vragen van de media wil hij niet ingaan. Het is interessant te weten wat andere politici hiervan vinden. PAIS-voorman Rosaria noemt dit ‘maligne en crimineel’ en herinnert aan de uitspraak van Schotte in 2012 voor de Zuid-Amerikaanse tv dat zich op Curaçao ‘een staatsgreep’ zou hebben voltrokken omdat zijn regering gedwongen moest opstappen na het verlies van de meerderheid in het parlement. Los van het feit dat Schotte in het wilde weg schiet, maakt hij ook veel meer slachtoffers dan alleen degene(n) waar hij het kennelijk op heeft gemunt. Hij spreekt van ‘een corruptienest rond Tromp in de financiële wereld’. Daarmee tast de MFK-leider de voor de economie belangrijke bancaire sector aan, met alle gevaar voor het brood van vele Curaçaoënaars. Ook lijkt Schotte er een gewoonte van te willen maken, zelfs als verdachte van serieuze delicten, geen gelegenheid onbenut te laten de bijl te zetten aan de wortels van onze democratische samenleving.