ANALYSE
Deze week gaat - na een wellicht bewust uitgelokte vertraging - de behandeling door de Raad van Toezicht op de Advocatuur (RvT) van de klachten tegen de ‘KFO-advocaten’ Eldon ‘Peppie’ Sulvaran, Chester Peterson en Anthony Eustatius verder, nadat hun verzoek om wraking van tuchtrechter Scholte eerder werd afgewezen. Naast Scholte (voorzitter) bestaat de RvT dan uit de advocatenleden Thomson en Koeijers. In hun verweer(schrift) van 21 maart tegen de klachten van de deken van de Orde van Advocaten, enkele andere advocaten en een burger besteden Sulvaran, Peterson en Eustatius - alledrie tevens bestuurslid van de politieke stichting Kòrsou Fuerte i Outónomo (KFO) - (opvallend veel) aandacht aan eerdere berichtgeving in het <I>Antilliaans Dagblad<I>; vaak echter erg onnauwkeurig en zeer onzorgvuldig.

,,Kennelijk zijn klagers fervente lezers van het Antilliaans Dagblad”, stellen Sulvaran, Peterson en Eustatius in hun verweerschrift tegen de klachten bij de RvT op de Advocatuur. Dan volgt een flink betoog over deze krant: ,,Het AD, waar overigens onze (KFO) communiqués, met een enkele uitzondering, over het algemeen, niet naar toe worden gezonden, heeft kennelijk van andere kranten een publicatie overgenomen en daarna in haar eigen artikelen verwerkt. Voor zover het AD, onze (KFO), doorgaans niet in de Nederlandse taal opgemaakte, communiqués of uit andere dagbladen overgenomen publicaties, naar het Nederlands vertaalt, en vervolgens overgaat tot aan ons toegeschreven publicaties, die inhoudelijk niet overeenstemmen met onze originele (veelal KFO) persberichten (die wij ook niet naar het AD hebben verzonden) nemen wij daar duidelijk afstand van. Waar wij nog steeds voor de volle 100 procent achter staan, zijn de persberichten, welke in deze procedure ook zijn overgelegd. Zij bevatten immers niets anders dan de waarheid. En daar draait het bij ons nog steeds om. Alleen daar waar de artikelen volledig overeenkomen met onze ingezonden stukken (aan de andere kranten), mogen die zonder meer op onze rekening worden geboekt. Klagers leggen ook halve krantenartikelen over, omdat zulks hen kennelijk goed uitkomt. Ook worden door het AD beweerde mededelingen aan de pers gebruikt of genoemd, terwijl de uitspraken niet door ons zijn gedaan. Zo bijvoorbeeld het artikel over rechter Polkamp. Dat slaat namelijk natuurlijk nergens op. Polkamp heeft zelfs zijn dank uitgesproken, omdat de krant, juist op voorspraak van Sulvaran, haar onjuiste berichtgeving over Polkamp heeft gerectificeerd. In die correctie, welke ook is gepubliceerd door het blad dat de onjuiste publicatie had gedaan, en waaruit het AD graag de onjuiste aantijging aan het adres van Polkamp had gehaald, zijn klagers evenals het AD natuurlijk niet geïnteresseerd.
Een ander voorbeeld. Op basis van een niet naar het AD gestuurd communiqué van KFO, meent het AD, wederom na overname van het verhaal uit andere kranten, sensationeel te moeten koppen met: ‘Geweld wordt niet geschuwd’. Ook klagers grijpen die kop met handen en voeten ter motivering van hun klacht. Zij handelen daarbij, echter, als kippen zonder koppen en doen bedenkingen rijzen aangaande hun deugdelijkheid als advocaten of rechercheur. In het bewuste persbericht van KFO van 23 januari 2014 staat echter uitdrukkelijk dat de strijd tegen de consensusrijkswetten een oorlog is zonder bloed en verder dat wij in deze conflictsituatie onze vrijheid van meningsuiting als fundamenteel wapen gebruiken. Want de taal is binnen het recht een wapen van belang. Daar is het AD, dat enkel politiek bedrijft, echter, niet in geïnteresseerd. Verder waarschuwen wij wel dat onze strijd een van emoties is en als deze wetten niet van tafel gaan dat dit conflict op enig moment tot geweld <I>kan<I> leiden, omdat dit dan de enige optie zal zijn om onze autonomie terug te krijgen.”
Einde (lang) citaat; allemaal over het Antilliaans Dagblad. (Tegen)over hetgeen de advocaten Sulvaran, Peterson en Eustatius hierboven in hun schrijven aan de tuchtrechter en advocatenleden van de RvT beweren, kunnen in elk geval onderstaande punten worden gesteld:
1. Ja, de KFO-advocaten hebben er een handje van om persberichten en/of brieven dan eens wel en dan weer niet naar alle media of slechts enkele media te sturen. Het is maar hoe het hen het best uitkomt. Ook meer dan eens alleen of eerst naar het AD, overigens. Hoewel op z’n minst merkwaardig, is dat KFO’s goed recht. Zoals het ook het recht is van deze krant - en zelfs plicht in het kader van het informeren van het lezerspubliek - om óók over niet naar de redactie gestuurde communiqués te berichten. Dit gebeurt niet door deze ‘over te nemen’ uit wat andere kranten publiceerden, maar altijd op basis van het persbericht zelf dat dan via collega-media wordt opgevraagd. En nee, géén integrale publicatie, want bij AD werken geen notulisten maar journalisten; wel worden communiqués zo volledig mogelijk - voor zover maatschappelijk relevant - uitgewerkt.
2. ,,Ook worden door het AD beweerde mededelingen aan de pers gebruikt of genoemd, terwijl de uitspraken niet door ons zijn gedaan. Zo bijvoorbeeld het artikel over rechter Polkamp.” De redactie van het Antilliaans Dagblad heeft de afgelopen twee jaar niet één bericht afgedrukt waar de naam van rechter Polkamp in voorkomt. Dus alles wat Sulvaran, Peterson en Eustatius hierover in hun verweerschrift schrijven, komt uit hun duim. Waar de KFO-advocaten naar verwijzen, is een vergissing van een Papiamentstalige krant die rechter Mijnssen - waartegen advocaat Sulvaran in de rechtszaal ageerde met de woorden ‘Sodemieter op’ - had verward met Polkamp. Dit werd daarna rechtgezet. Geheel juist namen de journalisten van AD deze vergissing niet over, maar maakten er ook geheel geen melding van, ook niet van de correctie door de Papiamentstalige krant. De drie KFO’ers schuiven het AD hier dus iets in de schoenen waar het AD part noch deel aan had; naar het oordeel van de AD-hoofdredactie een duidelijk voorbeeld van welbewuste manipulatie en valse informatie, waar een bestuurslid van KFO - advocaat Peterson - zich wel eens eerder schuldig aan heeft gemaakt door op de radio te verkondigen dat deze krant een nieuwe eigenaar had, wat volledig uit de lucht gegrepen was maar bedoeld leek te zijn om verwarring te zaaien.
3. KFO-advocaten Sulvaran, Peterson en Eustatius vallen blijkbaar over de kop ‘KFO schuwt geweld niet’ onderaan de voorpagina van deze krant op donderdag 30 januari 2014 omdat dit niet in hun perscommuniqué zou hebben gestaan; om echter vervolgens zélf uit te leggen dat het enige waarmee ze hebben gewaarschuwd is dat ‘onze strijd een van emoties is en als deze wetten niet van tafel gaan dat dit conflict op enig moment tot geweld kan leiden’. Het gewraakte persbericht dat zij hadden uitgestuurd gaat overigens (wel degelijk) verder: ,,Un lucha ku, si nos no eliminá e leinan, un ora pa otro lo por resultá den mas violensha. Pasobra den e kaso ei violensha lo ta e úniko solushon pa optené un posishon pa por haña nos kosnan bek” (Een strijd die, als wij niet de wetten (bedoeld wordt rijkswetten, red.) elimineren, van het ene moment op het andere kan uitmonden in meer geweld. Want in dat geval is geweld de enige oplossing/optie een positie te verkrijgen om onze dingen terug te krijgen). Om er verder aan toe te voegen dat zolang de (rijks)wetten er nog zijn ‘lo no tin pas ni trankilidat den e lugá aki’ (zal hier vrede noch rust heersen). De gewraakte AD-kop dekt de lading dus wel degelijk, zeker omdat in die dagen onder anderen Sulvaran op de radio meer dan eens dreigend waarschuwde met een herhaling van 30 mei 1969. Als dát geen duidelijke vingerwijzing is!