Gerrit Schotte op 10-10-’10; samen met dan nog kroonprins Willem-Alexander, prinses Máxima, de Nederlandse minister Piet-Hein Donner van Koninkrijksrelaties en gouverneur Frits Goedgedrag op het Brionplein; hij is als de leider van de nieuwe partij Movementu Futuro Kòrsou (MFK), de nieuwe premier van het nieuwe, pasgeboren Land Curaçao. Weliswaar haalde PAR van Emily de Jongh-Elhage bij de verkiezingen vlak daarvoor de meeste Statenzetels, maar de jonge MFK vormt een gelegenheidscoalitie - niet gebaseerd op een gemeenschappelijke ideologie; eerder het tegendeel - met Helmin Wiels van Pueblo Soberano (PS) en Charles Cooper van MAN, de partij waarmee Schotte vlak daarvoor heeft gebroken.
Wiels toont zich al snel een van de grootste criticasters van dit kabinet: ,,Deze regering rooft in 16 maanden wat de vorige regering in 16 jaar heeft geroofd,” zegt hij meer dan eens en ook ‘belooft’ hij Schotte dat deze ‘in de boeien zal worden geslagen’.
Vanaf het begin heerst er twijfel over de screening van de ministers en de geheime uitkomst daarvan, en dus of de bewindslieden wel ‘ministeriabel’ zijn. Maar Schotte verklaart als kersverse regeringsleider in Fort Amsterdam dat de gouverneur hem heeft laten weten dat alles met de screening goed zit. Niet waar dus, wetende dat de gouverneur zich niet (in het openbaar) kan verweren (tegen onwaarheden).
Dat het fout zit met de screening, wordt echter pas voor het eerst duidelijk uit een (openbaar) vonnis inzake het hoofd van de Veiligheidsdienst VDC, Edsel Gumbs, die door Schotte op non actief is gesteld. Het vonnis is mede aanleiding voor het intussen tijdelijk aangestelde hoofd, Lizanne Dindial, om (vroegtijdig) haar ontslag in te dienen.
Er zijn (onbevestigde) berichten over tientallen ‘MOT-meldingen’; van het Meldpunt Ongebruikelijke Transacties die direct verband houden met Schotte. Maar de premier wuift op dat moment alles telkens met handige babbels weg en meldt op een bepaald moment zelfs officieel en schriftelijk dat het Openbaar Ministerie (OM) samen met MOT de meldingen heeft bekeken en dat er niets aan de hand is. Een leugen, blijkt later.
Bijna een jaar na het aantreden van het kabinet Schotte meldt de Commissie Rösenmoller dat een aantal ministers dit nooit had moeten/mogen worden; ze zijn dus niet-ministeriabel. Het rapport, dat de veelzeggende titel ‘Doe het zelf’ draagt - met een duidelijk vingerwijzing naar het Curaçaose parlement om zelf puin te ruimen - wordt in de Staten van tafel geveegd; door Schotte maar onder andere ook door PS-minister Elmer Wilsoe van Justitie. Laatstgenoemde stuurt later een bijzonder dubieuze brief naar Washington ten faveure van de hoofdverdachte in de strafzaak Bientu; loterijhouder Robbie Dos Santos, die de partij MFK financieel ondersteunt en verder met Schotte gemeen heeft dat ze dezelfde advocaten hebben (Eldon ‘Peppie’ Sulvaran en Chester Peterson, beiden bestuurslid van de politieke pressiestichting Kòrsou Fuerte i Outónomo, KFO). Minister Wilsoe heeft deze advocaten overigens als zijn adviseurs aangesteld.
Er is ook een relatie tussen Schotte en de Italiaans/Nederlandse casinokoning Francesco Corallo op Sint Maarten. Dat die innige band er is, wordt door henzelf onthuld, namelijk als Financiënminister George ‘Jorge’ Jamaloodin (MFK) -halfbroer van Dos Santos - bekend maakt dat Rudolf Baetsen van Atlantis World casinogroep zal worden aangesteld als de nieuwe voorzitter van de Raad van Commissarissen (RvC) van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS); dat gaat mede door de publiciteit er omheen niet door, maar Schotte botst later buitengewoon heftig met CBCS-president Emsley Tromp en laat in een impulsieve bui zelfs (onrechtmatig verkregen) privébankgegevens van Tromp zien tijdens een live op televisie uitgezonden persconferentie.
Uit de gelekte MOT-meldingen blijkt overduidelijk dat sprake is van geldtransacties van BetPlus (BPlus van Corallo), al dan niet via Schottes partner Cicely van der Dijs die gisteren vrijwel gelijktijdig met Schotte werd aangehouden, maar ook van Vanddis - de keten van pompstations waar zij directeur van is en die eigendom is van haar vader Papito van der Dijs.
Ondanks publicaties in de media doen OM en procureur-generaal (PG) Dick Piar op dat moment niets. En het nu ex-hoofd Kenneth Dambruck van het MOT maakt zich boos over het lekken. Schotte begint om zich heen te slaan en zegt enige tijd later in de Staten dat er eerder een poging is geweest tot het ‘omver werpen’ van zijn regering door enkele VDC’ers (Veiligheidsdienst Curaçao). Bij de VDC is dan al Michael Römer aangesteld als (interim) hoofd.
Verschillende burgerbewegingen laten echter niet los en gaan door. Daarvan gaan Fundashon Akshon Sivil (FAS) en een zelfstandig opererende burger het verst en doen aangiftes, gestaafd met documenten. Dan ook wordt duidelijk dat het OM deze MOT-meldingen naar eigen zeggen ‘nooit eerder heeft gezien’ en onderzocht; en begint (pas) in januari 2013 alsnog een strafrechtelijk onderzoek.
Een half jaar eerder loopt de maatschappelijke en politieke druk op en verliest de MFK/PS/MAN-regering de meerderheid in de Staten; MAN-parlementariër Eugene Cleopa en MFK-fractieleider Dean Rozier trekken er de stekker uit. Schotte is woest en komt later met de MFK-beweging Reforma, onder andere om het ‘stelen’ van Statenzetels onmogelijk te maken en om de voorgestelde gekozen minister-president - vermoedelijk nodig om de screening te omzeilen - bijna onbeperkte macht te geven. Maar nóg, ondanks het ontbreken van een parlementaire meerderheid, weet Schotte - overigens actief gesteund door Ivar Asjes (PS) die op dat moment Statenvoorzitter is - niet van wijken.
Als de regering Schotte letterlijk wordt ontslagen en het interim-kabinet Betrian door (ex) waarnemend gouverneur Adèle van der Pluijm-Vrede wordt ingezworen, komt de MFK-leider in allerijl met bodyguards en bekende colonne zwarte SUV’s naar het Fort, waar hij zich samen met - naar later blijkt - betaalde sympathisanten verschanst en voor de Zuid-Amerikaanse media de legendarische woorden spreekt dat zich in ‘Curazao’ een staatsgreep (‘golpe de estado’) heeft voltrokken. Coalitiepartner Wiels trekt - opvallend - níet naar Punda, maar roept zijn achterban zelfs op om het Fortplein te verlaten en zich te verzamelen bij het partijgebouw. Hoewel enkele PS-ministers, waaronder Wilsoe, zich dan nog in het regeringscentrum ophouden, is dit achteraf gezien misschien wel het moment waarop Wiels Schotte de rug toekeert en bij de verkiezingen groter dan MFK uit de bus komt. Schotte, Wiels en Cooper gaan nog wel de verkiezingen in met als doel de coalitie voort te zetten; de drie samen behalen een meerderheid in de Staten, maar bij de formatie loopt het mis als Schotte erop staat minister-president te blijven.
Het interim-kabinet Betrian wordt afgelost door het taken- of transitiekabinet Hodge en sinds medio 2013 het politieke kabinet van nu premier Asjes, die zich intussen ook volledig heeft afgekeerd van Schotte. Vooral onder Betrian en Hodge wordt duidelijk wat zich onder de puinhopen allemaal bevindt; behalve de overheidsfinanciën die in minder dan twee jaar na de schuldsanering en ‘gezonde startpositie’ door MFK-minister van Financiën Jamaloodin in de soep zijn gedraaid, komen er bij onder andere Aqualectra (IUH), Curoil en Refinería di Kòrsou (RdK) ‘lijken uit de kast’; voor alle drie en voor de energieketen als geheel was Schotte zelf politiek verantwoordelijk en was Oswald ‘Ossie’ van der Dijs, oom van Schotte’s partner en broer van de eigenaar van Vanddis-pompstations, president-commissaris.
In de tussentijd heeft Schotte op slinkse wijze - namelijk achter de rug van Den Haag om - geprobeerd Corallo een nooit nader aangeduide ‘bijzondere functie’ bij het Land Curaçao te geven, maar uit uitgelekte stukken blijkt dat de Italiaanse autoriteiten in Rome aan het Koninkrijk hebben laten weten dat Corallo te boek staat als maffialid en iemand die betrokken is bij drugshandel en witwassen.
Ook coalitiegenoot PS gaat niet vrijuit, want PS-minister Wilsoe bemoeit zich rechtstreeks met een lopend strafrechtelijke onderzoek (Bientu tegen hoofdverdachte Dos Santos; partijfinancier van MFK én naar eigen zeggen ook PS) door in een brief aan Washington op te dragen het beslag van het OM in Willemstad op tientallen miljoenen dollars in Miami op te heffen. Schotte grijpt als premier niet in, ook niet als Wilsoe om reden van dezelfde zaak Bientu het vertrouwen in PG Piar (van Curaçao, maar óók van Sint Maarten en de BES) opzegt.
Op 5 mei 2013 is Curaçao, maar ook de rest van het Koninkrijk in shock als Helmin Magno Wiels wordt vermoord. Alles wijst op een politieke moord.
Als in december 2013 huiszoeking plaatsvindt bij Schotte en bij aan hem verwante kantoren en (schoon)familie, berichten sommige media prematuur dat dit in verband is met de moord; het betreft echter de zaak Babel. Vanaf dat moment geldt Schotte officieel als verdachte. Toch blijft hij zitten als Statenlid. Later komt uit dat bij de inval onder andere het (verdwenen) diplomatieke paspoort is gevonden van Schotte in zijn hoedanigheid van (ex)premier, terwijl hij bij de politie formeel aangifte heeft gedaan dat hij het kwijt was. Naar verluidt zijn toen ook alle ‘bewijzen’ aangetroffen waar Schotte van onder verdenking staat; witwassen en valsheid in geschrifte. Ter plaatse worden ook bescheiden gevonden en meegenomen die betrekking hebben op zijn bijzondere relatie met Corallo.
Onlangs heeft advocaat Sulvaran - bekend als advocaat van Dos Santos en ook bekend van de politieke pressiegroep KFO, waar onder ander eerder ook Wilsoe deel van uitmaakte - namens Schotte en zijn partner Van der Dijs aangifte gedaan bij het OM, tegen het OM, in verband met ‘onrechtmatig verkregen’ documenten, kort daarop gevolgd door verklaringen van Schotte op Radio Mas dat ‘een zuivering van het justitiële systeem’ nodig is; mede omdat officieren en van justitie, rechters en de (nieuwe?) PG omkoopbaar zijn. Ook zijn advocaten halen dan al enige tijd uit naar ‘beroepsgenoten’, (de deken van) de Orde van Advocaten, officieren van justitie, (tucht)rechters en rechters-commissarissen.
Op 20 mei 2014 worden Schotte en zijn partner gearresteerd en volgt na verhoor en voorgeleiding aan de rechter-commissaris verlenging van detentie met twee dagen.