Het College financieel toezicht (Cft) zet voor Curaçao het licht op rood. De financiële situatie is nóg veel ernstiger dan pas recentelijk bekend werd, en dat sloeg toen al in als een bom. Immers er werd tot voor kort rekening gehouden met een klein overschot of tenminste een sluitende begroting. Maar het tegendeel is het geval. Er is sprake van tegenvaller na tegenvaller. Het begon - naar pas blijkt - volgens het Cft al in 2010, dat Curaçao afsloot met een tekort van 100 miljoen ‘waarvan ruim de helft na 10 oktober’. Met andere woorden: de nieuwe coalitie wist direct al, in amper drie maanden tijd, een tekort van 50 miljoen te realiseren. Daar hield het niet bij op. In 2011 volgde een deficit van 163 miljoen en voor 2012 is het tekort niet 32 miljoen - zoals premier Schotte en Financiënminister Jamaloodin (beiden MFK) - de media onlangs voorhielden, maar in het gunstigste geval 85 miljoen. ‘Waar is de regering mee bezig?’ is een vraag die in dit geval gerust mag worden gesteld, door tegenstanders én aanhangers van deze coalitie. Temeer ook omdat niet of nauwelijks de indruk wordt gewekt dat de bestuurders serieus tegenmaatregelen treffen. Het begint al met het niet of onjuist inlichten van Staten en bevolking over de toestand van ’s lands financiën. Vervolgens wordt het liefst de schuld gelegd bij de vorige regering. En hoewel een kabinet altijd te maken heeft met een erfenis, kan na twintig maanden regeren niet blijven worden verwezen naar het verleden. Tenminste niet als iemand nog enigszins geloofwaardig wil overkomen. Vooral omdat MFK, PS en MAN met een ‘gezonde startpositie’ konden beginnen. Hoewel dit laatste altijd werd ontkend - met Jamaloodin voorop - is het een interessante vraag hoe Curaçao er voor zou hebben gestaan zónder schuldsanering. Een simpel sommetje levert op hoeveel voordeel dat Curaçao jaarlijks biedt: door het overnemen van circa 4 miljard gulden aan schulden is er sinds 10-10-‘10 op jaarbasis naar schatting zo’n 250 miljoen aan rentelasten weggevallen; en daar komen nog eens enkele tientallen miljoenen bij omdat Nederland de resterende schuld van 1,7 miljard tegen een hele lage rente heeft geherfinancierd. De conclusie laat zich gauw raden: Zonder schuldsanering zou het land bijna bankroet zijn geweest. Jamaloodin is niet geschikt voor deze belangrijke positie. Niet alleen informeert hij de Staten te laat of niet, hij bewijst ook de materie onvoldoende te beheersen door doodleuk te zeggen de tekorten aan te zuiveren met BRK-middelen die er echter niet zijn. Tot slot is van zijn zijde sprake van volstrekte minachting van het parlement: eerder zou hij uitlandig zijn, terwijl hij op het terras werd gesignaleerd. Nu stelt hij formeel in een schrijven aan de Staten met de hoogste urgentie naar Washington te moeten, terwijl uit interne mailcorrespondentie blijkt dat hij in deze crisistijden met vakantie gaat. Voor Jamaloodin geen rood licht, maar een rode kaart.
Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw
Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.
