Het vaccineren en vooral ook de aanmelding voor het vaccineren is de afgelopen week op Curaçao enorm op gang gekomen. Gelukkig. Het is, zoals de deskundigen het zeggen, het enige échte wapen tegen het wereldwijde Covid-19-virus, dat op Curaçao hard heeft toegeslagen. Internationaal heerst er een grote schaarste aan vaccins; er zijn hele landen, zelfs werelddelen, waar het vaccin nauwelijks nog beschikbaar is of slechts voor de allerrijksten in die gebieden. De Caribische delen van het Koninkrijk kunnen zich gelukkig prijzen dat de vaccinaties en alle andere medische (nood)hulp vrijwel kosteloos beschikbaar wordt gesteld. Hoeveel precies, wordt niet echt goed bijgehouden, omdat diverse budgetten door elkaar lopen. En omdat - zo mag ook gerust worden aangenomen - de Nederlandse overheid, vooral het ministerie van Volksgezondheid VWS, niet graag te koop loopt met hoeveel geld ermee gemoeid is. Dat zou kunnen overkomen als het vragen om complimenten, maar vooral omdat dit ook zo maar het draagvlak in Nederland voor wat er op de eilanden gedaan wordt (negatief) zou kunnen beïnvloeden. Maar ‘op de achterkant van een bierviltje’ gaat het alles bij elkaar over ettelijk tientallen miljoenen. Te beginnen met de medewerkers van AMI, het Amerikaanse uitzendbureau voor medisch personeel, dat gemiddeld meer dan een handvol miljoen euro per maand kost - het verblijf is voor rekening van de landen, voor zover bekend - en dat al ongeveer een jaar lang, terwijl ze nu ook worden ingezet bij het vaccineren. Er zijn uiteraard de vaccins; die kosten voor twee prikken 15 euro (Pfizer) en 25 euro (Moderna). Maar het gaat daarbij vooral ook om de kosten voor controle, toezicht, verpakking, vervoer, speciale koelapparatuur, en de moeite die het heeft gekost die vaccins überhaupt te krijgen. Eerder, vorig jaar, waren er de extra ic-units die vermoedelijk vele duizenden euro’s per stuk kosten en die met een paar speciale vluchten werden vervoerd; iets wat in de tonnen loopt. En later de noodzakelijke beademingsapparaten. En dan nu weer die tientallen personen - verpleegkundigen en artsen - die op Curacao vele weken komen; ook dat kost miljoenen euro’s, naast de diverse andere experts die op de eilanden ‘ter beschikking zijn gesteld’. Het zou niemand hoeven te verbazen als die inzet tot dusverre op zo’n 100 miljoen euro uitkomt. En dat is vermoedelijk conservatief geschat. Extra inspanningen en financiën vanuit Nederland; nog los van de inzet van Defensie op Marinebasis Parera en het Zorgverzekeringskantoor op Bonaire. Dat is bovenop wat de (ei)landen zelf óók extra en vaak dubbelextra uittrekken voor de strijd tegen Covid-19. Natuurlijk moet dat, maar die rekening zal ook aanzienlijk zijn. Petje af!