Het is begrijpelijk dat er in de verkiezingst(r)ijd prachtige beloftes worden gedaan die mensen met een beetje realiteitszin wellicht met een korreltje - of liefst meer - zout nemen. Neem bijvoorbeeld de belofte van Kòrsou di Nos Tur (KdNT) van Amparo dos Santos. Als zijn partij gaat regeren, worden mensen die in een woning van Fundashon Kas Popular (FKP) wonen eigenaar van dat huis, gaat de pensioenleeftijd weer terug naar 60 jaar (in plaats van omhoog naar 67, zoals eigenlijk moet) en gepensioneerden krijgen 1.000 gulden per maand. Of Rennox Calmes van Trabou pa Kòrsou (TPK) die mensen met een onderstand maandelijks 1.100 gulden in het vooruitzicht stelt. Partijen die campagne voeren zeggen allemaal de wereld te gaan verbeteren en hebben daar de mooiste ideeën voor. Maar vaak ontbreekt het aan realisme en denkt de burger ‘keep on dreaming’.

POLITIEKE RECLAME 3Neem de plannen van de minister van Economische Ontwikkeling (MEO), MAN-leider Steven Martina, met betrekking tot het binnenhalen van ‘digital nomads’. Er zouden meer dan 600 geïnteresseerden zijn, die samen 125 miljoen gulden per jaar bijdragen aan de economie. Dat is 200.000 gulden per persoon. De reactie? ‘Keep on dreaming’. Al is het maar omdat het gewone internet ondermaats is. En dan 15.000 banen in de periode tot 2026, om ergens achterin de notitie aan te geven dat als het een beetje tegenzit het er 8.000 minder zijn en anders zelfs 12.000-13.000 onder de doelstelling. De grote vraag is: wat doen wij met het leger aan werklozen op dit moment? Erger is het als opeenvolgende ministers beloftes doen die zij gewoon niet na (kunnen) komen. Neem bijvoorbeeld het Project Digitalisering op scholen. Sinds maart 2017 is dit beloofd en anno 2021 is er nog weinig van terechtgekomen, getuige de alarmbrief van de schoolbesturen.

Dromen doen we ook bij noodzakelijke besparingen op ’s Lands uitgaven. De Commissie Begrotingsdoorlichting 2019-2022 stelt hierover dat het Land ‘vooral op papier bezuinigt’. Begrotingsramingen van het Land zijn verlaagd, maar de benodigde wetgeving, besluiten, onderhandelingen en actie om deze verlaagde begrotingen daadwerkelijk te realiseren zijn niet genomen of uitgevoerd. Vorig jaar, in coronacrisisjaar 2020, kwam 670 miljoen aan liquiditeitssteun van Nederland; de vele miljoenen aan noodhulp niet meegerekend. En nóg zijn er politici die dit geld aannemen maar tegenover het electoraat glashard beweren ‘dat we Nederland niet nodig hebben’.

Of neem de aanpak van de armoede, wat aan het begin van de regeerperiode door het kabinet-Rhuggenaath is beloofd. Eind vorig jaar kwam de grootste fractie PAR met een initiatiefwet armoedebestrijding op de proppen, maar, zo schrijft de Sociaal-Economische Raad (SER) terecht, die wet is eigenlijk niet nodig. Er is volgens dit adviesorgaan al veel kennis over de benodigde aanpak waarop ‘nu vooral doorgepakt dient te worden ten behoeve van een integraal, multidimensionaal armoedebeleid’. Anders gezegd: ‘Keep on dreaming’ dat een wet de oplossing biedt; er moet gehandeld worden.

De teleurstelling bij de mensen die het raakt is groot. Zoals de schoolbesturen, leerkrachten en leerlingen of de mensen die dagelijks in een penibele situatie leven. Dat is ook de reden dat er over het algemeen weinig vertrouwen is in de politiek.

En dan komen er weer nieuwe politieke partijen die overbieden bij het doen van prachtige beloftes. En dan komen zij aan de macht, in het zadel geholpen door kiezers die graag mee dromen, met vaak weer opnieuw die teleurstelling. Het cirkeltje is rond. Luchtkastelen bouwen, daar zijn we erg goed in. Dat problemen zo even opgelost zijn, denken ook veel mensen. De politiek houdt het zelf in stand en geeft daarin niet het goede voorbeeld. Is niet ‘eerlijk’, zoals de schoolbesturen simpel vragen. Mensen, van politieke leiders tot volwassenen en schoolgaande kinderen, moeten leren dat je alleen échte kastelen kunt realiseren als je klein begint, bij de basis en steentje voor steentje opbouwt. Het is tijd voor meer realiteitszin in alle lagen van de bevolking. Want met ‘keep on dreaming’ komt de samenleving geen stap verder.

ADCommentaar 800


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.