'Perception is reality’, moet de Arubaanse premier Evelyn Wever-Croes (MEP) hebben gedacht toen zij in een perscommuniqué dinsdag vooruitliep op de brief van het College Aruba financieel toezicht (CAft) die gisteren werd gepubliceerd. Niet het CAft-advies aan de Rijksministerraad (RMR) tot het geven van de aanwijzing aan Aruba was de ‘headline’, maar ‘Aruba voldoet aan normen’. Elk kabinet mag er een eigen draai aan (proberen te) geven, maar overheidsvoorlichting dient wel eerlijk en volledig te zijn. Strikt formeel is het communiqué van Wever-Croes niet onjuist, hoewel de lezer van enkel de openbare brief van CAft aan de Arubaanse Staten nergens tegenkomt dat aan de ‘normen wordt voldaan’. Integendeel. Dit moet blijken uit een niet-openbaar schrijven; niet aan parlement, maar aan de Koninkrijksregering. Op blad 4 van de 5 pagina’s staat dat volgens de inzichten uit de rapportage over het tweede kwartaal ‘de verwachting is’ dat Aruba dit jaar zal voldoen aan de overeengekomen norm voor het financieringssaldo van 2019. Overigens direct gevolgd door de volzin: ,,De Landsverordening Aruba financieel toezicht (LAft) en het protocol (het intussen gewraakte protocol van november 2018, waar de regering voor tekende, red.) zijn echter nadrukkelijk gericht op het bereiken van duurzame overheidsfinanciën. Daarvan is nu onvoldoende sprake.” De - wel openbare - CAft-brief aan de Staten windt er geen doekjes om: ,,De overheidsfinanciën en het financieel beheer van Aruba zijn niet op orde. Het land neemt onvoldoende maatregelen om tot duurzame verbetering van de overheidsfinanciën en een daling van de personeelslasten te komen. De afhankelijkheid van incidentele baten is te groot en de noodzakelijke hervormingen worden onvoldoende opgepakt. De schuld van Aruba is daardoor onnodig toegenomen.” Om vervolgens te melden op 23 september de RMR te hebben bericht tot het geven van een aanwijzing. Het CAft maakt een trendbreuk: er wordt breder getoetst. Dus ook aan het protocol (qua personeelskosten) en de daarin genoemde begrotingsnormen. Ook wordt gekeken naar de langere termijn. Nu is een aanwijzing bijna niet meer bijzonder. Ook Sint Maarten en Curaçao weten ervan en op Aruba kreeg het voorgaande kabinet van Mike Eman (AVP) een Koninklijk Besluit met de geboorte van de Arubaanse toezichtswet tot gevolg. Een motje en door de politiek ongewenst. Toezicht is echter niet tegen burgers en bedrijven, maar juist in hun belang. Om onhoudbare financiën en de rekening van onverantwoordelijke bestuurders te voorkomen. Het begint primair met openheid en correcte communicatie, waarbij perceptie even secundair is.