Alle Caribische delen van het Koninkrijk kampen met tekorten en als gevolg daarvan stijgende schulden, maar op Aruba lijkt de politiek niet te (willen) beseffen dat men met hoge snelheid op een muur afrijdt. Afgelopen vrijdag kwam de regering Wever-Croes weer met de schrik vrij, althans opnieuw is er uitstel nadat Aruba ook begin juli en eind augustus extra tijd kreeg. Maar dat brengt de oplossing van de schuldproblematiek nog niet dichterbij. Dat geldt ook voor een andere berekeningswijze van de schuld afgezet tegen het bruto binnenlands product (bbp); de schuldquote is dan mogelijk iets lager, maar maakt de schuld en de schuldhoogte in florins uitgedrukt er niet minder op. Het voornemen van de regering in Oranjestad om de gewijzigde Landsverordening Aruba (tijdelijk) financieel toezicht (LAft) niet aan gouverneur Alfonso Boekhoudt voor te leggen, is op zich goed maar niet voldoende voor de Nederlandse staatssecretaris Raymond Knops (CDA) van Koninkrijksrelaties, die van mening is dat die LAft nooit had moeten worden aangepast door Staten in eerste plaats. Dit houdt namelijk ‘terug onderhandelen’ in. Immers, premier Evelyn Wever-Croes en haar minister van Financiën Xiomara Ruiz-Maduro (beiden MEP) hadden in november 2018 hun handtekening gezet onder een protocol Aruba-Nederland inzake ‘inkadering van het pad richting solide, transparante en houdbare overheidsfinanciën van Aruba’. De regering had - al dan niet met het leggen van de schuld van de astronomische schuld bij de twee vorige kabinetten van Mike Eman (AVP) - de eigen MEP-fractie in het parlement ervan moeten overtuigen dat financieel toezicht er niet is om Nederland tevreden te stellen en houden, maar primair in het eigen belang van Aruba. Het wegvallen van het toezicht betekent schrik bij financiers en zal kunnen leiden tot rente-reacties op de financiële markten. Uit alles valt op te maken dat bewindsman Knops hier vrijdag na afloop van de Rijksministerraad uiterst voorzichtig mee omgaat - terecht, het is zeker niet de bedoeling om paniek te zaaien - het moet echter wel worden gezegd. Goede intenties zijn er voldoende, zoals de bedoeling om de gewijzigde LAft niet ter bekrachtiging aan de gouverneur voor te leggen. Nu niet of helemaal niet? Nederland wil wettelijke verankering, anders blijft ‘de facto alles bij het oude’. De druk wordt opgebouwd, want het moet wat politiek Den Haag betreft wel duidelijk zijn in welke richting het gaat. Het amendement van de Staten moet ongedaan worden gemaakt. En anders sluit Knops een aanwijzing niet uit. Zover is het nog niet. Nóg een keer uitstel, nog een strohalm, en dan maar hopen voor Aruba dat ze die grijpen.