De uitslag van de verkiezingen op Bonaire maakt een aantal dingen duidelijk. Ten eerste dat de kiezer het geruzie in de politieke arena zat is. Dat blijkt enerzijds uit de duidelijk lagere opkomst dan vier jaar geleden. De thuisblijvers hebben zich, begrijpelijk, afgekeerd van de politiek. Sinds de vorige verkiezingen in 2015 was er elk jaar een nieuwe coalitie en in het Bestuurscollege nog meer wisselingen. De kiezers die zich niet neerleggen bij het politieke gekonkel gaven aan rust te willen. De aanstichters van het gekonkel en de interne ruzies leden een nederlaag. Veteraan Robby Beukenboom moet die bittere pil slikken, zijn nieuwe partij FSP haalde bij lange na de kiesdrempel niet. Zijn neef Clark Abraham hield zijn oude partij PDB daarentegen ruimschoots op de been en blijft met drie zetels een grote rol spelen. Zijn veroordeling door de rechter wegens gedoe in de privésfeer wordt hem kennelijk door de trouwe achterban vergeven. James Kroon, ook door de rechter veroordeeld voor een integriteitsschending, was een slechter lot beschoren. Zijn UPB viel eerst uit elkaar, maar hij kreeg de rijen in de Eilandsraad weer gesloten. Maar dat partij-icoon Ramonsito Booi zich openlijk van hem afkeerde, en zelfs niet op de UPB stemde, is Kroon duur komen te staan. Met twee zetels lijkt hij veroordeeld tot de oppositiebanken. En dan de MPB, de winnaar van vier jaar geleden, deed er nog een schepje bovenop. In 2015 kreeg de partij van Elvis Tjin Asjoe als nieuweling de meeste stemmen, maar werd hij buitenspel gezet. Dat zal dit keer moeilijk worden. Het is nauwelijks voor te stellen dat de winnaar door PDB en UPB weer wordt gepasseerd. Deze twee partijen konden de laatste jaren niet bepaald goed met elkaar overweg. Met vier MPB-zetels en al een goede samenwerking met Clark Abraham ligt een coalitie van een comfortabele zeven zetels in het verschiet. Tjin Asjoe werd de afgelopen jaren verweten dat hij feitelijk op Aruba woonde. Maar hij keerde op tijd terug in het centrum van de politiek van Bonaire, de Eilandsraad, om het vertrouwen opnieuw te krijgen. Zijn eerlijke verhaal en de rust in de partij hebben zich uitbetaald in een klinkende overwinning. Het is te hopen dat Bonaire de komende vier jaar die rust ook krijgt in het bestuur. Dan kan het eiland een mooie toekomst tegemoetzien. Een toekomst die overigens binnen het Nederlandse staatsbestel ligt. Want dat is de andere duidelijke boodschap van de kiezer. Er komt geen nieuwe discussie over de band met Nederland. James Finies van Nos Kier Boneiru Bek moet ophouden met zijn brieven over kolonisatie, onderdrukking en annexatie door Nederland. De partijen die dat idee geheel of gedeeltelijk steunden zijn weggevaagd. Finies zal zich waarschijnlijk rijk rekenen met de lage opkomst, maar kan beter een toontje lager zingen. Want de kiezer wil rust.
