De financiën van het Land Aruba zijn ontspoord. Dat is geen geheim (meer). Duidelijk is dat de vorige regering haar hand ernstig heeft overspeeld met het raffinaderij-project en de vele overheidsinvesteringen en vooral -bestedingen om de economie aan te zwengelen. Waar de gehoopte opbrengsten een prominente publicitaire plaats kregen, werd geen rekening gehouden met de eventuele tegenvallers - die er altijd zijn. Tel daarbij op het smijten met geld om goede sier te maken in aanloop naar de Statenverkiezingen van 2017 en dan is duidelijk dat Mike Eman (AVP) eigenlijk blij mag zijn dat de kiezers hem geen derde ambtstermijn hebben gegund. Op vergeving van de kant van de zittende regering-Wever-Croes (MEP/POR/RED) hoeft niet te worden gerekend. De media worden overspoeld met communiqués waarin wordt uitgehaald naar het wanbeleid van het vorige kabinet. Het bekende patroon van natrappen wordt bijna tot in perfectie uitgevoerd. Kwalijker is dat het daarbij blijft. Geen woord over oplossingen. Verwacht zou mogen dat een coalitie die vóór haar aantreden al bekend was met de financiële ellende, nu - vier maanden later - wel met een begin van aanpak zou zijn gekomen. Verondersteld mag worden dat daarover is nagedacht, want er is een ontwerpbegroting 2018 overgelegd aan het CAft om de financiën op orde te brengen. Wat erin staat is echter nog onbekend, behalve dat uit het nu uitgelekte advies blijkt dat sprake zal zijn van een tekort van 3,9 procent bbp (bruto binnenlands product), terwijl er volgens de norm een overschot van 0,5 procent moet zijn en er zelfs nog geen rekening is gehouden met de tekortcompensatie van het jaar 2017. Werkgevers- en werknemersorganisaties mochten echter (nog) niet meepraten, adviesorganen kregen geen inspraak en de pers krijgt geen antwoord op inhoudelijke vragen. Vorige week werd de benzineaccijns met twee cent verhoogd. Op zich een logische keuze van een kabinet dat kampt met rode cijfers. Opvallend was wel dat de media slechts te horen kregen dat de benzine goedkoper was geworden, terwijl over de accijnsverhoging zelf werd gezwegen. Nu gaat het gerucht dat de omzetbelasting bbo halverwege het jaar flink wordt opgeschroefd, maar een officiële bevestiging blijft vooralsnog uit. Ieder weldenkend mens begrijpt dat de Arubaanse staatsschuld veel te hoog is opgelopen en dat de burgers dat met elkaar moeten terugbetalen. Onbegrijpelijk is het stilzwijgen van de regering die transparantie als een van de speerpunten in het regeerakkoord heeft staan. De ministersploeg zou er goed aan doen de bevolking voor te bereiden op de klappen die er ongetwijfeld aan komen. Wat het volk echter te zien krijgt, is een kabinet dat met een grote bezem zijn eigen straatje probeert schoon te vegen door ‘Mike’ overal de schuld van te geven en Den Haag aan te wijzen als de boosdoener die maatregelen eist. Openheid geven over de eigen plannen zou meer publieke steun opleveren.