Met Edith Schippers (VVD) als minister van Volksgezondheid had Caribisch Nederland het slechter kunnen treffen. Waar de meeste ministeries het de afgelopen jaren hebben laten afweten, is het niveau van de zorg sinds 2010 sterk verbeterd. Des te teleurstellender is het dat de bewindsvrouw Bonaire, Sint Eustatius en Saba bij de aanpak van het zikavirus in de steek laat. Zaterdag liet zij in reactie op vragen van deze krant weten dat de bestrijding van ziekte-overdragende muggen een taak is van de eilanden zelf, zoals dat ook geldt voor de gemeenten in Europees Nederland. De rol van Den Haag blijft beperkt tot advisering door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. Die terughoudendheid getuigt van een schromelijke onderschatting van de risico’s die het om zich heen grijpende virus voor Caribisch Nederland met zich meebrengt, niet alleen voor de volksgezondheid, maar ook voor de economie. De minister weet dat de eilanden met hun beperkte uitvoeringscapaciteit en het ontoereikende BES-fonds niet in staat zijn de bestrijding effectief ter hand te nemen. Dat lukt zelfs de (veel rijkere en beter toegeruste) gemeenten in Europees Nederland niet, erkent ook Schippers. In juni 2015 meldde ze dat ‘de bestrijding van de ongewenste invoer en vestiging van exotische muggen in Nederland, zoals de tijgermug, in de toekomst onder verantwoordelijkheid van de minister moet komen. De uitvoering, het toezicht en handhaving komt in handen van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit’. Het geeft daarom geen pas dat de minister volhoudt dat de eilanden het maar zelf moeten zien op te knappen. Het is niet alleen moreel onverantwoord om de bevolking - inclusief reeds zwangere vrouwen die tot de grootste risicogroep behoren - aan haar lot over te laten, het is ook kortzichtig. Zonder een robuust actieprogramma van het Rijk kunnen de zorgkosten vanwege het te verwachten aantal besmettingsgevallen wel eens de pan uitrijzen. De mogelijke gevolgen voor het toerisme zullen bovendien de inkomsten van de eilanden hard raken. In beide gevallen komt de financiële rekening uiteindelijk in Den Haag te liggen. Opmerkelijk is dat nog geen Kamerlid aan de bel heeft getrokken. Vorige week verweten de diverse fracties de regering van Curaçao het mensenrecht op een gezond leefmilieu te schenden door niet op te treden tegen de Isla-raffinaderij. De BES-burgers mogen derhalve verwachten dat politiek Den Haag ook instaat voor hun fundamentele rechten. Voor een rijk en goed geëquipeerd land als Nederland mag het geen probleem zijn om op zulke kleine overzichtelijke eilanden het gevreesde zikavirus buiten de deur te houden.