Van een onzer verslaggevers
Vanaf het moment Pueblo Soberano (PS) na 10-10-’10 in de regering zit - eerst als voornaam deel van het kabinet Schotte (MFK) en daarna als leidende partij in de nieuwe regering die gevormd werd na de verkiezingen van oktober 2012 - is een hele reeks ministers, al dan niet gedwongen, afgetreden.
In totaal zijn er in minder dan vijf jaar acht bewindslieden vertrokken. Mede daarom moesten andere, zittende ministers, tijdelijk waarnemen voordat een nieuwe bewindspersoon werd benoemd. Gevolg is dat het bij voornamelijk drie ministeries nogal ‘onrustig’ is geweest, door het komen en gaan van mandatarissen. Te weten: bij het ministerie van Bestuur, Planning en Dienstverlening (BPD), het ministerie van Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Sport (OWCS) en het ministerie van Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn (SOAW).
Norman Girigorie, de eerste minister van BPD van het nieuwe Land Curaçao, is ook de eerste politiek bestuurder die al heel snel - nog vóór de jaarwisseling in december 2010 - door de eigen partij naar huis wordt gestuurd. Het is eigenlijk nooit bekend geworden waarom hij weg moest. Hij zou daarmee niet de laatste zijn. Girigorie stond bij de Eilandsraadsverkiezingen van 2007 als tiende, bij de Statenverkiezingen van januari 2010 als negende en bij de Eilandsraadsverkiezingen van augustus 2010 als zevende op de PS-lijst. Nadat hem de wacht was aangezegd, brak hij ook met de partij. Voor die tijd was hij lange tijd actief bij de PNP.
René Rosalia is de tweede minister, die na een intern conflict, al in maart 2011 het veld moet ruimen. Hij was de eerste minister van OWCS van het pasgeboren Land Curaçao.
In mei 2011 wil PS af van de tweede minister van BPD, Lia Willems-Martina. De partij verzoekt haar af te treden nadat bekend wordt dat zij haar vriendin als medewerker heeft aangesteld. Ook wil zij haar man op dienstreis meenemen op kosten van de regering. Lia Willems-Martina is dan pas drie maanden bewindsvrouw, maar partijleider Helmin Wiels treedt rigoureus op.
Willems-Martina wordt opgevolgd door Carlos Monk, voorheen partijleider van Niun Paso Atras (NPA) die in 2010 te weinig stemmen vergaart om nog in het parlement zetels te krijgen. PS verwijdert Monk later van het ministerie van BPD om hem de derde minister van OWCS te maken. Monk wordt bij BPD opgevolgd door Carlos Trinidad, die na de val van het kabinet-Schotte niet meer terugkeert.
Monk komt bij OWCS in de plaats van Lionel Jansen, die zelf opvolger is van Rosalia. Net voor zijn vertrek heeft Monk Ardieth Martha-Merien benoemd tot hoofd van Dienst van het Vergunningenloket (Bentana di Informashon). Die zou er met haar nieuwe functie zeven loonschalen op vooruitgaan, een loonsverhoging van 5.000 gulden per maand. Monk is verder omstreden als hij publiekelijk tijdens een PS-bijeenkomst verklaart: ,,Ik ben geboren in Colombia en als ik had gewoond in Colombia zou ik lid zijn geweest van de Farc.” Het is Monk die aan de wieg staat van het ‘gratis onderwijs’, wat echter niet zonder slag of stoot wordt ingevoerd. Monk wordt niet afgezet, maar komt na de val van het kabinet Schotte niet meer terug in de politiek. Hij staat ook niet op de lijst van PS.
Lionel Jansen gaat Monk dus nog voor. In maart 2012 geeft Jansen er zelf de brui aan en dient zijn ontslag in. Hij heeft al langer het gevoel dat de partij en het publiek niet achter hem staan; dat er ‘andere pannen’ zijn. ,,Ik vind dat als er een ander plan is en ik in de weg sta, ik maar moet opstappen zodat het plan uitgevoerd kan worden”, verklaart hij dan ook na zijn ingediende ontslag.
Na Monk en de verkiezingen van oktober 2012, wordt de OWCS-positie ingenomen door Rubia Bitorina, die echter in augustus 2013 stopt met haar ministersfunctie omdat ze zich ‘niet thuis voelt’ in de politiek. Dan neemt de minister-president Ivar Asjes de portefeuille tijdelijk over, om opgevolgd te worden door Irene Dick, de huidige minister van OWCS.
Behalve de vele wisselingen bij BPD en OWCS, wordt ook het ministerie van SOAW geteisterd door veelvuldige ministerswisselingen. Tijdens het kabinet-Schotte is er redelijke rust in het ministerie met aan het hoofd minister Hensley Koeiman (MAN). De bewindspersoon die na de val van de regering-Schotte zijn plek overneemt, is PS-lid Sherwin Josepha, die uiteindelijk zes maanden met deze portefeuille is belast. In juni 2013 treedt Josepha af en van hem wordt niets meer vernomen. Hij wordt opgevolgd door Jeanne-Marie Francisca, die het echter óók niet zo lang volhoudt, want in augustus 2014 wordt zij weer opgevolgd door Ruthmilda Larmonie-Cecilia. Francisca treedt - omdat zij staat op een parlementair debat - af na een motie van wantrouwen in de Staten. Haar functie wordt eerst nog tijdelijk waargenomen door de minister van Gezondheid Ben Whiteman (PS), alvorens Larmonie-Cecilia het roer overneemt.
Maandag een week geleden wordt uiteindelijk ook niemand minder dan de premier, Ivar Asjes, afgezet. Voorlopig het laatste geval van ontslag voortspruitend uit de eigen partij. Door de fractie. Opnieuw zónder verklaring en wederom buiten het parlement om. Zonder aan te geven wat de redenen zijn voor het gedwongen vertrek.