Door Ronald van Raak
Vorige week werd Gerrit Schotte opgepakt en dagenlang verhoord. De oud-premier van Curaçao lijkt fout geld te hebben gekregen, onder meer van Francesco Corallo, de casinomagnaat uit Sint Maarten die wordt verbonden met de Italiaanse maffia. Volgende week komen in Den Haag parlementariërs uit Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten bij elkaar voor een Koninkrijksoverleg (Ipko). Daar zouden we afspraken moeten maken over hoe we afkomen van het foute geld in de politiek.
Schotte heeft de politiek op Curaçao blijvend beschadigd. In de VS probeerde hij tegoeden van Robbie dos Santos, die op verzoek van de Amerikaanse regering werden vastgehouden, los te krijgen. Schotte vroeg ook hulp van de Italiaanse regering om Corallo een diplomatieke functie - en diplomatiek paspoort - te bezorgen. Tevens heeft hij geprobeerd de rechterhand van Corallo hoofd te maken van de Centrale Bank. Het lijkt er op dat de oud-premier een loopjongen was van de onderwereld.
In Nederland heeft ook veel indruk gemaakt dat onder Schotte bij de geheime dienst van Curaçao massaal informatie over de onderwereld is ontvreemd - ook informatie van Nederlandse geheime diensten. Dit was voor de Nederlandse regering zo belangrijk dat minister Plasterk deze zaak in het geheim met de fractievoorzitters in de Tweede Kamer heeft besproken. Dat bleek deze week uit het jaarverslag van de speciale commissie voor de veiligheidsdiensten.
In Nederland zijn we nog steeds niet bekomen van de afschuwelijke moord op Helmin Wiels, die had aangekondigd dubieuze praktijken in het bestuur openbaar te zullen maken. We houden ons hart vast als straks duidelijk wordt wie de opdrachtgevers van deze moord zijn geweest. De nauwe verbondenheid van politici op Sint Maarten met prostitutie en vrouwenhandel was aanleiding voor de Tweede Kamer om een onderzoek te eisen naar het bestuur op Sint Maarten.
We kunnen veel onderzoeken, we kunnen veel mensen oppakken, maar dat heeft geen zin als een stroom fout geld de politiek blijft vervuilen. Bestuurders horen te luisteren naar de mensen die op hen stemmen, niet naar de mensen die hen betalen. Politici die geld aannemen van dubieuze figuren helpen de onderwereld in het zadel. Daarmee zetten ze ook nog eens politici die wel van goede wil zijn op achterstand, omdat die niet kunnen rekenen op de steun van foute vrienden.
Tijdens het Ipko van januari op Curaçao heb ik het probleem van de partijfinanciering op tafel gelegd. Een aantal Curaçaose politici, onder wie Omayra Leeflang en Alex Rosaria, zeiden toen dat zo’n discussie heel goed zou zijn. Ik ben blij dat de heer Rosaria ondertussen ook voorstellen heeft gedaan. Om te beginnen zou ik het goed vinden om giften aan politici volledig openbaar te maken. Dan kunnen kiezers precies zien waar een politicus zijn geld vandaan heeft en naar wie hij zal luisteren.
In Nederland hebben politici recht op subsidie. Veel partijen in Nederland hebben daarnaast een afdrachtregeling, waarbij politici een deel van hun vergoedingen aan hun partij schenken. Bij de meeste partijen is dat een paar procent, bij de SP is dat meer dan de helft. Dat betekent dat de SP niet afhankelijk is van sponsoring door foute burgers of bedrijven. Dat kan op Aruba, Curaçao en Sint Maarten ook. En uw politici kunnen dat ook beste betalen - een parlementariër op Sint Maarten verdient meer dan een Tweede Kamerlid in Nederland.
Ronald van Raak is Tweede Kamerlid voor de SP
