Door Mirto Murray
Best interessant, de discussie tussen de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) enerzijds en de minister van Financiën van Curaçao anderzijds over het al dan niet uit circulatie halen van de cent.
Het fijne ervan weet ik niet. Ik heb nog wel volledigheidshalve de website van de CBCS erop nageslagen, maar tussen de ‘Press Releases’, ‘Announcements’ en ‘Blogs’ kom ik evenmin als op de website van het ministerie tussen de ‘Persberichten, Toespraken en Mededelingen’ ook maar iets tegen over de recente discussie over de vermaledijde cent. Uit de media maak ik evenwel op dat er sprake moet zijn geweest van een briefwisseling tussen de CBCS en de minister met onder meer als inzet het afronden van bedragen bij contante aankopen en het opstarten van een heuse campagne met het doel de afronding bij het publiek bekend te maken. De CBCS zou instemmende stakeholders hebben en de minister meent dat dit alles niet zomaar kan en dat de wetgever hieraan te pas moet komen.
Nu blijf ik als advocaat verre weg van de politiek, maar kan ik als betweterige jurist en bewerker van de parlementaire geschiedenis van ons Burgerlijk Wetboek me niet aan de indruk onttrekken dat het de beide kemphanen ontgaan is dat intussen alweer twintig jaar geleden deze problematiek geadresseerd is, en in ieder geval van een wettelijke oplossing is voorzien. Met ingang van 1 januari 2001(!) bepaalt namelijk ons Burgerlijk Wetboek in artikel 6:113 het volgende:
,,Bij betaling in hier te lande wettig betaalmiddel wordt de verschuldigde geldsom, indien deze niet vijf cent of een veelvoud daarvan beloopt, afgerond op het meest nabij gelegen bedrag dat deelbaar is door vijf en ten minste vijf cent bedraagt.”
De Memorie van Toelichting, waarin de wetgever nadere uitleg pleegt te geven over wetsbepalingen, luidt als volgt: ,,Artikel 113 behelst een afrondingsbepaling van geldschulden die niet vijf cent of een veelvoud daarvan belopen. Het artikel impliceert dat de cent en ook de halve stuiver als betaalmiddel uit het chartale betalingsverkeer worden genomen. Belangrijkste voordelen hiervan zijn de vereenvoudiging van dat betalingsverkeer en de kostenbesparing, dit in verband met het feit dat de aanmuntingskosten van het centstuk hoger zijn dan de intrinsieke waarde van het muntstuk.” En: ,,De cent zal op grond van de bepaling nog wel als rekeneenheid wordt gebezigd. De prijs van een ten verkoop aangeboden zaak kan bij voorbeeld 9,98 gulden luiden, terwijl volgens het artikel alsdan 10 gulden moet worden betaald. Wie twee van zulke zaken koopt, is echter niet 20 gulden verschuldigd, doch het op het dichtstbijzijnde veelvoud van 5 cent afgeronde bedrag van 2 x 9,98, dus 19,95 gulden.”
Zie ik het dus goed, dan kondigde de wetgever al in 2001 aan de cent (en ook de halve stuiver) uit het chartale betalingsverkeer te nemen en is het afronden van bedragen naar boven en naar beneden tot veelvoud van vijf centen al twee decennia wettelijk voorgeschreven en dus eigenlijk niets nieuws onder de Curaçaose zon.
Tsjaa, wat kunnen we het onszelf toch moeilijk maken af en toe, maar ja, that was just my two cents (afgerond vijf cent, om precies te zijn)!
De auteur van deze opiniebijdrage, Mirto F. Murray, is advocaat op Curaçao.
