Door Roy Evers
Vivianuscka staat al een half uur voor de spiegel te schelden. Zij kan haar spijkerbroek maar niet dichtkrijgen, haar buik puilt er aan alle kanten uit. ,,Waarom maken zij die verdomde broeken zo strak?” Aan haar bovenlijf heeft zij alleen maar een bh aan. Straks gaat zij een kort bloesje aantrekken dat haar buik bloot laat. Zij moet op het feest er sexy uitzien. In haar navel heeft zij een piercing met een gouden ring. Die heeft zij gekregen van haar vorige vriend. Het is allang uit tussen hen, maar zij heeft de ring gehouden. Gegeven is gegeven, die ex-vriend kan op het dak gaan zitten. Hij gaat ook naar dezelfde feesten als zij, maar zij doet alsof zij hem niet ziet. Als hij met haar komt praten, doet zij alsof zij hem niet kent. Een keer vroeg hij de ring terug. Gelukkig had zij die niet aan. “Je mag die uit mijn achterste komen pulken”, had zij met luide stem geantwoord. De jongen schaamde zich rot.
…Aan beide kanten van haar navel heeft zij oosterse tekens laten tatoeëren: hot en sexy. Althans, dat zei de artiest dat ze betekenen. Hij kon ook gelogen hebben. Misschien zijn ze wel neptekens. Het kan haar niks schelen, zij zijn wel aanleiding tot een gesprek. Als een jongen vraagt wat die Chinese tekens betekenen, antwoordt zij: ,,Het zijn Japanse tekens.” En als iemand vraagt wat die Japanse tekens betekenen, antwoordt zij: ,,Het zijn Chinese tekens.” Vlak onder haar navel is een pijl getekend die naar beneden wijst, naar het woordje ‘walhalla’.
Haar vriendin Samira noemt haar ‘tattoo woman’. Iedere keer wanneer zij in de auto zitten, draait haar vriendin keihard het liedje van Mighty Sparrow. Een getatoeëerde circusvrouw werd verliefd op Sparrow en wilde zijn gezicht op haar lichaam laten zetten, maar er was geen plek meer over. Dus ‘she tattooed my poor face, in the most peculiar place’ en iedere keer als de vrouw gaat zitten, zit zij op...
Zij vindt de naam van haar vriendin wel erg ouderwets. Samira, wat is dat voor een naam? Haar moeder had een keertje gewipt met een Arabier, soit, maar daarom hoef je je dochter nog geen Samira te noemen? Zij heeft er wel mooi lang haar aan overgehouden. Zij is zelf ook lang en slank. En beweeglijk, mijn hemel, ze kan geen moment stilzitten. Chinchirinchi noemt zij haar. Zij doet aan allerlei sporten: zij speelt volleybal, zij rent de halve marathon en zij houdt van zwemmen.
Zij gaan samen naar de dansfeesten. ,,Samira, je moet wat doen aan die billen van jou”, zegt ze tot vervelens toe tegen haar vriendin. ,,De mannen houden van vlees. Vlees is lekker. Je moet wat meer eten.” Wanneer zij samen bij de Chinees gaan eten, laat Samira driekwart van het eten staan. Vivianuscka vindt dat niet erg, zij eet de rest wel op.
Samira houdt van dansen en zij kan het ook goed. Haar sporadische danspartners worden tureluurs van haar. Wanneer de partner hier is, is Samira aan de andere kant van de dansvloer kunstjes aan het uithalen. Het liefst danst zij de hiphop. ,,Dan moet je naar kinderfeesten”, zegt Vivianuscka tegen haar. ,,Hier komen oudere mannen en die dansen het liefst son montuno en bolero. Hoe langzamer, hoe beter, want dan kunnen zij jou bij de billen vastpakken.”
Vivianuscka blijft geen moment op haar stoel zitten. De mannen verdringen elkaar om met haar te mogen dansen. Dikke billen, dikke dijen, dikke enkels, die doen het werk. Kleine tieten, dat telt niet mee.
Samira daarentegen moet vaak alleen de vloer op. Ze is lang en slank, zij heeft een prachtfiguur en lang zwart haar, maar daar hebben de mannen van de son montuno’s en de bolero’s geen boodschap aan. Zij had het een keer geprobeerd met van die valse billen in haar onderbroek. Maar dat klotending ging schuiven toen een man haar vasthield. Zij rende in paniek naar de badkamer, Vivianuscka achter haar aan. Die kwam niet meer bij van het lachen. “Mijn schat, ik zei ‘vlees is lekker’ en niet ‘foam is lekker’”.
