Door Fred de Haas
Op 10 augustus jl. stond er in de Arubaanse krant AweMainta (op pagina 5) iets wat op een interview leek. Daarin werd de econoom Randall Croes naar zijn mening gevraagd over de Venezolaanse toeristen op het eiland.
Deze toerist was heilzaam voor het eiland, zei Randall. Ook Arubanen die kamers verhuurden aan (in dollars sjacherende) Venezolaanse toeristen pikten een graantje mee.
Randall legde uit om wat voor soort toeristen het ging, maar zei niets over het soort land waar ze vandaan kwamen. Ook liet hij weinig los over het gemanipuleer met de dollarkoersen in de Bolivariaanse Republiek die door de nog niet gemuilkorfde Venezolaanse pers steevast ‘Robóblica’ (= Roofpubliek) wordt genoemd.
Mag ik u even meenemen naar de overkant?
Er zijn vier verschillende dollarkoersen in Venezuela:
Officieel is 1 dollar = 6,3 bolivar. Dit is een volstrekt absurde koers. De zwarte marktwaarde van de dollar is al ongeveer 700 bolivar.
Er zijn nog twee andere dollarkoersen voor speciale inkopen in het buitenland. Deze koersen zijn gecreëerd omdat er in Venezuela zelf haast niets meer wordt geproduceerd.
Theoretisch kunnen Venezolanen in het buitenland dollars kopen tegen de absurd voordelige koers van 6,3 bolivar per dollar, maar het duurt maanden voordat je daar toestemming voor krijgt. Daar gaat ook een hele papierwinkel aan vooraf.
Die goedkope dollar (binnenkort niet meer voorradig) wordt voornamelijk gebruikt om levensmiddelen en medicijnen te kopen. We weten dat er in Venezuela bijna geen medicijnen meer te krijgen zijn en dat de schaarste aan levensmiddelen zo groot is dat er supermarkten en aanleverende vrachtauto’s door de bevolking worden geplunderd.
Venezuela is zo corrupt dat fervente Maduro-aanhangers en regeringskopstukken (waaronder militairen) frequent gebruik kunnen maken van die goedkoop te verkrijgen dollars. Zo kopen ze, bijvoorbeeld, dollars in Aruba en nemen ze mee terug naar Venezuela waar ze worden verpatst op de zwarte markt tegen de bovenvermelde koers van 700 bolivar. Als de heer Croes inderdaad meent - wat er beweerd wordt in het stuk - dat de dollars die in Aruba worden gekocht ook weer worden teruggegeven door de Venezolaanse regering via een systeem van centrale banken moet-ie dat in een ander interview nog maar eens duidelijk maken.
Er wordt dus druk geshopt op Aruba en Curaçao door rijke Venezolanen (http://www.maduradas.com/no-le-gusta-hacer-cola-pillado-a-winston-vallenilla-comprando-leche-al-mayor-en-aruba/#ixzz3iVmGppCW).
Een van de Venezolaanse shoppers, topman bij Tves, het officiële Venezolaanse televisiestation, gaf aan de inpakker van een supermarkt een fooi van 8 dollar (= 2/3 van het minimumloon in Venezuela). Dat is nog eens een aardige man.
Degenen die over goede connecties met de regering beschikken, de zogenaamde ‘enchufados’, kopen dozen vol levensmiddelen en medicijnen (al maanden niet meer te krijgen in Venezuela) op Curaçao en Aruba, terwijl de gemiddelde Venezolaan crepeert en er niet eens genoeg te eten is voor de patiënten in het Academisch Ziekenhuis van Caracas. Er zijn, maar dit terzijde, in 16 jaar al 13 ministers van Gezondheid geweest (een beetje te vergelijken met de mobiliteit van de ministers van Onderwijs op Curaçao).
En wat doet de ‘gewone man’ in Caracas? Die staat in een ellenlange rij met zijn ‘cédula’ in de hand (het gaat op nummer) te wachten om toegelaten te worden tot de bijna lege schappen in de supermarkt, waar vorige week door een militair nog een schot werd gelost om de orde binnen te handhaven.
Ook gaan de rijke Venezolanen door met dure huizen kopen, bijvoorbeeld aan de zogenaamde ‘Goudkust’ van Aruba. Een andere topman van TVES heeft, naar verluidt, zelfs een volledig ingerichte modelwoning gekocht voor 1 miljoen dollar, zodat-ie niks meer hoefde te regelen als-ie uit Venezuela zou verkassen (je weet maar nooit of de socialistische heilstaat nog bestaat na 6 december als de ‘verkiezingen’ plaatsvinden).
De Venezolaanse ‘regering’ is al druk bezig maatregelen te treffen om te verhinderen dat de oppositie aan de macht komt. Zo zal geen toezicht van buitenaf worden toegestaan door, bijvoorbeeld, de Europese Unie of de OAS. Alleen ‘vertrouwde’ organisaties worden toegelaten. Ook wordt er aan bepaalde mensen van de oppositie met een zekere regelmaat een verbod opgelegd om zich kandidaat te stellen op 6 december. Deze praktijk heet ‘inhabilitar’. Zo werd Maria Corina Machado van de oppositie in de Nationale Assemblee door de Hoge Raad (Corte Suprema de Justicia, gecontroleerd door de regering) zonder enige verklaring ‘ge-inhabiliteerd’ voor twaalf maanden. Ze mag in die periode naar geen enkel openbaar ambt streven. De echtgenote van Maduro wil wel weer graag een zetel in de Assemblee. Dat zal ongetwijfeld door de Kiesraad (Consejo Nacional Electoral) worden ‘gefaciliteerd’.
Aruba mag wel zuinig zijn op haar Venezolaanse toeristen.
Gelukkig wist Randall nog te melden dat Aruba hoog staat aangeschreven bij diegenen onder de Venezolaanse toeristen die van kwaliteit houden.
Ja, ja.
