World Oceans Day
De Amerikaanse regering probeerde al jarenlang de oliemaatschappijen te verplichten zich aan een aantal strengere veiligheidsregels te houden. BP heeft wel meer dan honderd bezwaarschriften bij de overheid ingediend om aan te geven dat zij en niet de regering moet bepalen wat veiligheid op oliegebied inhoudt. De gigantische oliemaatschappijen doen wat ze maar willen en het machtigste land ter wereld bleek niet in staat de veiligheidsregels aan hen op te leggen. Het resultaat van deze expertise is nu iedereen duidelijk.
Hoe is de situatie op Curaçao? Hebben wij de capaciteit wel om een grote olieramp van een tanker of de raffinaderij te bestrijden? Hoe staat het met onze wetgeving om vervuiling van onze wateren te voorkomen? In stilte treft men voorbereidingen om naar gas en olie in onze wateren te boren. Voorzien onze wetten in mogelijke rampen, met andere woorden, zijn onze wetten strenger dan die van de Verenigde Staten? Kunnen we wel met grote oliemaatschappijen onderhandelen, oftewel zijn we machtiger dan de Verenigde Staten?
En als we niet eens onze haven vrij van olie kunnen houden, hoe zullen we een olieramp dan moeten aanpakken? De raffinaderij en Curaçao Port Authority (CPA) hebben al wat jaren geleden een akkoord bereikt over het samen schoonhouden van het Schottegat. Men blijkt echter niet in staat om zelfs deze olievervuiling, die een minifractie is van wat bij een ramp vrijkomt, effectief te bestrijden. Cruiseschepen raken in de haven met olie vervuild en de kapiteins beschrijven met afgrijzen de afwezigheid van controle en beleid in het havengebied. Een bezoek aan het water in West Schottegat, aan de voet van de Dòmiheuvel, is onthullend. Hoe is dit allemaal mogelijk in een land met een oliegeschiedenis van bijna honderd jaar?
Zulke vragen moeten we ons op 8 juni 2010, Wereld Oceanen Dag, stellen.
Yvette Raveneau, voorzitter Amigu di Tera, Curaçao
