‘Bvz alarmerend’, kopt het AD vanmorgen (gisteren, red.). Eigenlijk ben ik niet verbaasd daarover. De minister praat over economische groei als enige oplossing. Ik spreek het niet tegen voor wat betreft de economische groei. ‘Enige’ dat klopt niet. In de chikungunya-bestrijding hebben wij volgens de minister ook onze eigen verantwoordelijkheid. Dit geldt voor de hele gezondheidszorg.
Elk individu is verantwoordelijk voor zijn gezondheid. Als de bevolking deze verantwoordelijkheid ook inderdaad neemt, denk ik dat de kosten best omlaag kunnen. De top 3 is (volgens info uit de media): obesitas/overgewicht, diabetes, hoge bloeddruk en alles wat daaraan gerelateerd is.
Ik ben geen medicus, maar als ik de maaltijden, de hoeveelheden zie die dagelijks geconsumeerd worden, word ik bij het zien alleen al misselijk. Dan praat ik nog niet over het vet, de zoetigheid, de frisdranken en de samenstelling van de maaltijd. Onze parlementariërs zouden de hand in eigen boezem kunnen steken en het goede voorbeeld geven. Ik denk dat ik de niet-overgewicht Statenleden op één hand kan tellen.
De bestrijding van de kostenverslindende gezondheidszorg en met name de top 3 is uiteraard heel complex. Mensen die onder de armoedegrens leven hebben al moeite genoeg met de ‘basic needs’. De maag moet gevuld zijn, geen hongergevoel. Er hangt meestal een stevig prijskaartje aan gezond eten. Een witte kipashi is veel goedkoper dan zevenzadenbrood. Het is wereldwijd (en Curaçao is geen uitzondering) veel makkelijker om aan ongezonde zaken zoals chips en frisdrank te komen dan aan gezonde vezelrijke crackers en water. Dat zit niet in de automaten.
Wat de overheid betreft zouden de verschillende ministeries daarom samen moeten werken: SOAW, GMN, OWCS en het bedrijfsleven erbij betrekken. Het eet- en drinkgedrag moet veranderen om de kosten ook op lange termijn beheersbaar te maken en te houden; de levensstijl moet veranderen, veel en veel meer bewegen.
Er zijn diverse campagnes geweest om de bevolking bewust te maken van gezond eten en bewegen. Helaas te incidenteel, niet structureel. Ik zou onze minister willen vragen om op grote schaal, structureel aan de volksgezondheid te werken. Een bewustwordingscampagne, voorlichting. Niet eenmalig, maar continu. Op scholen, in supermarkets, minimarkets, overheidsgebouwen, bedrijven, shopping malls, de (sociale) media etc. Elk individu dient te beseffen dat een ongezonde levensstijl en een ongezond eet- en drinkpatroon de gemeenschap erg veel geld kost.
Gezondheidszorg is een zorg van ons allemaal, niet alleen van de overheid. De tijd van de kerstpakketten komt er aan. Kunnen de bedrijven in elk pakket een stappenteller en een meetlint doen.
Wat kan iemand zelf doen? Om vast te beginnen. Je buikvet meten, de middelomvang. Dat geeft al een indicatie of je tot de risicogroep behoort. Volgens het meetlint uitgegeven via onze Hartstichting is een middelomvang voor vrouwen tot 80 cm gezond. Vanaf 88 cm behoor je al tot de risicogroep. Voor mannen is tot 94 cm gezond en behoort hij vanaf 102 cm tot de risicogroep. Verder wandelen, lopen, zwemmen, tuinieren.
Als je ongezonde zaken eet en drinkt, en dat doe ik echt ook (I’m no saint): doe het dan met mate. Dus mensen: Aan de slag. Nos ta ban p’e! We gaan ervoor!
W.L.Tanasale
Curaçao

ADletters logo


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.