Er is niets nieuws onder de zon. Ik leef en woon nu al bijna 50 jaar in de Nederlandse Antillen, te weten Bonaire en Curaçao. In die jaren zijn er nogal wat 'sociale stormen' over, met name Kòrsou getrokken. En? We leven nog.
Bij de meteo zeggen ze dat wij 'Benedenwindse Eilanden' zijn, dus minder vatbaar voor grote orkanen. Daarmee kun je twee kanten uit: glimlachend alles naast je neerleggen en juist waakzaam zijn, of zoals wij het zeggen: ‘Ojo!’
Terug nu naar de 'sociale stormen', die ons getroffen hebben en misschien zullen treffen. Ja hoor, er komt er eentje aan, gedreven door een paar intellectuele lieden, die zo nodig hun gelijk zoeken en alles er voor over hebben om dat gelijk te 'veroveren'. En dat met het oeroude middel: ‘Geweld is optie’. Mijn reactie is een politieke poging om een goed burgerlijk voorstel te doen. Politiek komt van het Grieks= politeias= een goed burger zijn. Ik wil de drie advocaten in kwestie een vaderlijk zinnetje schrijven:
Beste medeburgers, waar staan jullie op dit moment? Aan de kantlijn van onze sociale samenleving te brullen, of bewogen midden in de gemeenschap te zoeken naar 'eenheid in verscheidenheid'? Ik ben bang het eerste. Beste mensen, het zal je niet gelukken als je voor het eerste kiest. Weet dit: tegenpool van liefde is macht. Dat beschrijf je zelf en macht is het gevaarlijkste element in handen van mensen, die zich eigenlijk machteloos voelen en weten, maar coûte que coûte een uitlaatpijp zoeken om hun eigen gifgassen kwijt te raken. Wat houden jullie over, indien jullie doelen gelukken? Een totaal kapot Land Kòrsou met alleen nog maar een paar aanhangers aan jullie kant. Willen jullie dat? Ik hoop van niet.
De liefde van Jezus, Martin Luther King, Mandela, Ghandi, Moeder Teresa zal het toch winnen. Saludos, jullie domi Jonkman.
Ds. Jan Jonkman,
Curaçao