Ik denk dat wij een aantal feiten kunnen constateren met betrekking tot de ontwikkeling van Pietermaai en Willemstad in het algemeen.
Allereerst moet de inheemse Curaçaoënaar voor zichzelf tot de conclusie komen, dat wij een pracht van een kans hebben gemist om van Pietermaai precies die bebouwing te geven, zoals wij dat zelf zouden hebben gedroomd. Hoe zou dit stadsdeel er dan uit hebben gezien? Mijn droom was een wit strand vanaf Marichi tot aan Seaquarium - dus geen bouwwerken aan de waterkant - en een serie hoge appartementsgebouwen met zowel woon- als commerciële functie aan de noordzijde van de Pietermaaiweg c.q. Kaya Papa Godett. Met een pleintje ter ere van deze illustere yu di Kòrsou, ter hoogte van de destijds openbare bibliotheek - nu het NAAM-gebouw - precies op de plek waar jarenlang de 30 mei 1969 herdenking is gehouden. Een dichtbevolkte wijk die ook Punda van de nodige klandizie zou hebben voorzien. Helaas hebben wij Pietermaai laten verpauperen.
Dit leidt tot de tweede constatering hierbij. Namelijk dat op een gegeven moment anderen de gelegenheid hebben genomen om Pietermaai in ere te herstellen. Met hun eigen inzichten én met hun eigen geld. Gebaseerd op deze inspanningen is Pietermaai weer herrezen, als een feniks uit de eigen as, wellicht juist niet in de visie die wij zelf hebben gekoesterd. Maar hun oprechte inspanningen vereisen eerbied en waardering. Met deze investering, die verankerd ligt in de bodem van het eiland - dat kan dus nergens heen - hebben dezen voor zichzelf het recht verdiend ook als yu di Kòrsou te worden aangemerkt.
Dit brengt ons tot de derde constatering. Die van de beantwoording van de vraag, hoe wij verder samen inhoud zullen moeten geven aan de ontwikkeling van Willemstad en de rest van Curaçao, zodat het eiland kan gaan groeien naar de economische/sociale welvaart die wij wensen. Er zijn hierbij een aantal parameters die wij in aanmerking moeten nemen. Als eerste hoeveel inwoners wij Curaçao willen toedichten. De 150.000 die wij nu hebben is kennelijk toch te weinig om de levensstandaard die wij beogen in stand te houden. Maar hoeveel extra inwoners heeft Curaçao nodig? Kijken we naar Barbados bijvoorbeeld, een eiland ongeveer even groot als Curaçao, maar met tweemaal het bevolkingsaantal. Wikipedia zegt over Barbados:
* leading tourist destination (ongeveer 535.000 hoteltoeristen; 665.000 cruisetoeristen in 2010);
* one of the most developed islands of the region with an HDI of 0.825 (Curaçao rond 0.89; Nederland 0.921; USA 0.937; Venezuela 0,748)
* second in the Americas (behind Canada - 16th globally) on Transparancy International Corruption Perception Index;
Belangrijk is ook waar we die extra 150.000 landgenoten vandaan gaan halen. Er zitten zo’n 100.000 eilandskinderen in Nederland. Maar Colombia, een van de belangrijkste bevolkingsgroepen op het eiland, heeft een basis van 47 miljoen inwoners. Maar ook veel Spanjaarden en Italianen willen emigreren. Moet Curaçao daar niet even een kijkje gaan nemen?
Belangrijkste voor dit relaas is natuurlijk hoe wij zullen omgaan met monumenten, Willemstad monumentenstad en de (bouwkundige) stempel die deze generatie op het eiland wil achterlaten. Belangrijk daarbij is dan dus niet of de kadastrale nummers millimeter nauwkeurig zullen zijn of deze of gene een hek ervoor krijgt of niet. De Unesco kijkt klaarblijkelijk niet naar deze details en plaatst kennelijk geen specifieke regels. Men kijkt kennelijk naar de totaliteit van de inkleding. Het lijkt er dan op, dat downtown Punda en Otrobanda al voldoende zijn voor de opname als werelderfgoed. We zouden Scharloo dan bijvoorbeeld een intensievere functie als woongebied kunnen geven. Die 45 huisjes op Fleur de Marie moeten dan plaatsmaken voor een aantal flatgebouwen voor zo’n duizend inwoners van een bepaalde hoge kwaliteit. Onze nieuwe professionals uit Europa? Hoe pakken wij overigens de auto in Pietermaai aan? Het parkeerprobleem dus. Want wat is het jammer van die mooie stoeptegels, als bezoekers jachtig hun SUV daarop deponeren. Is een parkeergarage van drie hoog aan het Waaigat misschien een oplossing? Met een brug richting Citco voor de wandelaars en een busjesdienst van en naar downtown Punda voor de gemakzuchtigen? Een gulden voor een trip en daar heb je zowaar wat werkgelegenheid geschapen. En dan kan men ook in Pietermaai netjes op het trottoir blijven lopen.
Belangrijk is ook de beantwoording van de vraag van de centrumfunctie van Punda/Otrobanda. Blijven wij op dit centrum concentreren of verleggen wij het accent naar elders? Komt er bijvoorbeeld een Green City en krijgt Wechi 10 keer zoveel inwoners als nu (5.000) geprojecteerd, plus de administratieve functies bij het bestuur van een land horende? Wordt vervolgd!
Hitzig Bazur,
Curaçao