‘Sociale autoband vecht terug’ hoor ik ’s ochtends tot mijn verbazing de nieuwslezer zeggen tijdens het nieuws bij een Nederlandstalig radiostation. Zo moet het ook, terugvechten, je moet niet alles pikken. Die autobanden van mij doen alles behalve terugvechten: zij lopen langzaam leeg, zij kunnen niet tegen een onbenullig spijkertje, zij krijgen scheuren door al die drempels op de weg.
En sociaal zijn zij ook niet. Zij staan daar met zijn vieren en zeggen geen woord tegen elkaar. Ja, piepen kunnen zij wel, vooral in de bochten. De voorste twee zijn nieuw en hebben natuurlijk geen boodschap aan die twee oude loeders daar achter. Wacht maar, denken de achterste twee, straks zijn wij nieuwer dan jullie en dan komen wij naar voren.
Achter in de bak ligt er nog eentje. Helemaal alleen, maar dat vindt hij niet erg, hij heeft toch niks te doen. Maar o wee als je hem nodig hebt, dan is hij zo lek als een zeef. Een sociale autoband die terugvecht, mag ik wel. De Tayer Soshal kan er wat van leren. Ik ben benieuwd hoe het afloopt.
Roy Evers, Curaçao