De heer Yves Schoop gaat in zijn stuk uit van de volgende verkeerde veronderstelling. Echter een kandidaat kan pas als zodanig geregistreerd worden als de kandidaat tot een politieke organisatie of politieke beweging behoort. In artikel 1 van het kiesreglement staat het volgende: c. politieke groepering: een georganiseerde groep die als zodanig kandidaten stelt voor de verkiezingen van de Staten. Onder politieke groepering wordt mede verstaan een persoon die zich als individu kandidaat stelt voor de verkiezing. Maximaal mogen er 21 (het aantal te kiezen Statenleden) plus 8 dus 29 kandidaten per lijst worden ingeleverd.
Samenvattend: een kandidatenlijst voor de Staten kan dus bestaan uit minimaal één kandidaat tot een maximum van 29 kandidaten. Wat is nu het principe van ons politiek systeem? In de Staatsregeling onder hoofdstuk 4 hebben we vastgelegd dat de 21 Statenleden het gehele volk vertegenwoordigen. Dat zijn dus de 116.857 kiesgerechtigden plus de kinderen. We kiezen rechtstreeks op grondslag van evenredige vertegenwoordiging de Statenleden. De Staatsregeling heeft het uitsluitend over de 21 individuele leden.
Vervolgens gaat het kiesreglement over tot de regels van het kiezen van deze 21 statenleden. Het eerste probleem is dan als we een lijst maken van bijvoorbeeld 100 kandidaten waaruit gekozen kan worden, wat gebeurt er dan met de stemmen die op één kandidaat zijn uitgebracht meer dan de kiesdeler? Dat probleem heeft bijvoorbeeld de kandidaat die als individu meedoet. Alle stemmen hoger dan de kiesdeler gaan dan verloren en gaan naar de andere lijsten, vandaar dat niemand mee doet als individu.
Het kiesreglement heeft het over een politieke groepering. Het kiezen gaat nu als volgt: de groepering bepaalt zelf de volgorde van zijn lijst, de kiesdeler bepaalt als eerste wie gekozen is, de volgorde van de lijst verandert als volgt, verwijderen van allen die de kiesdeler gehaald hebben, vervolgens komen de kandidaten hoger op de lijst te staan die meer dan de helft gehaald hebben van de kiesdeler. Wat voor afspraken binnen een politieke groepering gemaakt zijn over de volgorde, over de structuur daarbinnen enzovoort is van deze groepering, waar de kiezer verder buiten staat en als kiezer ook niets mee te maken heeft. Vervolgens moeten er 9 ministers vastgesteld worden en die moeten het vertrouwen hebben van de Statenleden volgens de Staatsregeling. Een minister hoeft geen lid te zijn van een politieke groepering. Een Statenlid die minister wordt, wordt als Statenlid opgevolgd door de volgende op de kandidatenlijst. Wie behoren rond de tafel te gaan zitten voor het bepalen van de ministers: de 21 Statenleden, die moeten het eens worden over een meerderheid die het vertrouwen geven aan de 9 ministers.
Wat doen we nu in de praktijk: we laten de gouverneur een informateur benoemen, deze informateur gaat praten met vertegenwoordigers van de politieke partijen. We gaan er dan maar gemakshalve vanuit dat de 21 gekozen Statenleden hiermee akkoord gaan? In het geval van Glenn Sulvaran dus niet op een gegeven moment. Zelfde geldt voor Dean Rozier en Eugène Cleopa die het vertrouwen opzegden in de ministers, tegen de zin van hun partij. Volledig conform ons politiek systeem, dat is het fundament van onze 21 gekozen individuele Statenleden, dat hebben we vastgelegd in onze Staatsregeling.
Er is een spanningsveld tussen de verantwoording van een Statenlid volgens de Staatsregeling en de verantwoording naar de politieke partij. Een aantal politici zoeken nu zelf problemen door ons systeem niet te willen begrijpen en kreten te slagen als diefstal en staatsgreep. Neem nu twee voorbeelden: gekozen Statenleden Wiels en Sulvaran doen niet direct mee met het bepalen van de 9 ministers, maar niet gekozen Statenlid Konket wel! Terwijl de verantwoording eigenlijk ligt bij de 21 gekozen Statenleden.
Mijn voorstel zou zijn gebruik voor de formatie de Statenzaal als vergaderruimte, Glenn Camelia als formateur is de voorzitter en deze 21 gekozen volksvertegenwoordigers bepalen de  toekomst voor de komende 4 jaar! Als eerste bepalen ze de 9 ministers die het beleid moeten gaan voeren. Alle andere vertegenwoordigers van de politieke partijen naar de achtergrond. De verantwoording voor de komende 4 jaar ligt bij de 21 Statenleden en bij niemand anders. Ook al vinden sommige politieke leiders dat niet leuk of een partijraad of een ledenraad! Jullie verantwoording ligt binnen de partij.
Henk Pasman, Curaçao


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.