In Memoriam Willy Neef
Op dat ogenblik trok Curaçao circa 2.800 à 4.000 Nederlandse vakantiegangers, voor het merendeel familieleden van mariniers en/of Shell-mensen. Wil Neef moest een heel nieuwe markt aanboren.
In die jaren was het toeristische imago van Curaçao erg slecht, te hoge prijzen in verband met de dollarkoers ten opzichte van de Nederlandse gulden en een heel slechte bediening in hotels en restaurants. Wil Neef haalde de grootste Nederlandse media naar Curaçao, de Telegraaf publiceerde dubbele pagina’s in kleur en de grootste tv-zenders uit Nederland besteedden aandacht. In die tijd werd een heel nieuw product gepromoot: ‘De Onderwaterwereld van Curaçao’. De Telegraaf publiceerde heel groot en lovend en het duiktoerisme kwam zodoende naar Curaçao en kwam tot ontwikkeling.
Er waren toen slechts drie duikscholen op het eiland en nu wel twintig. Het is nu een heel succesvol toeristisch product. Curaçao ging naar toeristenbeurzen in Utrecht, Düsseldorf, Keulen en Berlijn. Er was in een korte periode zoveel publiciteit en populariteit van de grote touroperators, inclusief het Van der Valk-concern, dat de KLM stoelen tekort kwam om ons eiland goed te kunnen bedienen. Wil Neef zocht contact met TAP Air Portugal en met Duitse en Belgische vliegtuigmaatschappijen om het stoelentekort van de KLM te kunnen oplossen. Zodoende ontwikkelde Neef destijds al de Belgische-, de Scandinavische- en Duitse markt. De Scandinavische toeristen kwamen via Lissabon naar Curaçao gevlogen. Curaçao kwam in die periode echt hotelkamers tekort. Wil Neef stimuleerde private kamers, kamers achter het huis die toch leegstonden.
In de periode van 1984 - toen hij als eenmanskantoortje begon - tot 1992, steeg het aantal bezoekers uit Europa van de eerder genoemde 2.800 tot 75.000 toeristen. Hij was een echte goede ‘netwerker’, iedereen die kon bijdragen aan het succes van het product Curaçao werd door hem ingeschakeld. Wil Neef hield veel van zijn eiland en zijn product: toerisme. Hij was een sluwe vos: hij bond de grote touroperators aan Curaçao, hij gaf hun de eer en het eiland Curaçao de grote stroom toeristen. Wil ging met pensioen en liet voor zijn opvolgers een keurig aangeharkte vruchtbare en goed verzorgde akker achter. Hij had gezaaid en het CTB van nu kon gaan oogsten. Willy is niet meer, jammer hoor, hij was zo aardig, menselijk en heel gezellig.
Nogmaals: Ere wie ere toekomt! Groeten Wil.
Ton Hoogstraaten,
Rotterdam
