Gouden regels voor onafhankelijkheid
De landen waarmee Curaçao dus de meeste relaties heeft, zijn alle onafhankelijk. Waarom heeft Curaçao nooit hun voorbeeld willen volgen? De genoemde landen moesten een strijd aangaan met hun koloniale overheerser om hun soevereiniteit te krijgen. Nederland en Venezuela tegen Spanje; Amerika tegen het Britse imperium. In geen van de drie gevallen was het moederland namelijk bereid om de kolonie te laten gaan. Curaçao zal geen strijd met Nederland hoeven aangaan, maar kunnen volstaan met het aanvragen van de onafhankelijkheid op grond van een meerderheidssteun van de bevolking bij een referendum. De strijd van de voorstanders van de Curaçaose onafhankelijkheid zal zich in feite moeten richten op het overhalen van de eigen bevolking om bij dat referendum een stem ten gunste van de onafhankelijkheid te brengen. Om dat te bereiken zullen de voorstanders van de onafhankelijkheid de bevolking moeten overtuigen, dat wij zullen kunnen blijven rekenen op eerbied voor de rechtstaat en de mensenrechten en niet overgeleverd zullen zijn aan de grillen van de Curaçaose politici, die doorgaans laten zien, dat het gevaar daartoe niet ondenkbeeldig is. Om dat te bereiken, zullen de onafhankelijkheidsvoorstanders zo snel als mogelijk een goede bestuursstructuur in elkaar moeten draaien en haar gedurende een periode in werking laten zijn (bijvoorbeeld 12 à 15 jaar) om het volk te laten zien en haar te overtuigen, dat het wel degelijk kan. Pas daarna heeft een volksraadpleging ten aanzien van onafhankelijkheid, de mogelijkheid van een grote steun of zelfs een meerderheid. Wat zijn de regels waaraan zo’n goede bestuursstructuur zal moeten voldoen om die populaire steun te krijgen? Hierbij worden de belangrijkste regels opgesomd en in de komende dagen uitgediept en in discussie genomen. Hopelijk geschiedt het, dat deze regels snel in een vernieuwde Curaçaose bestuursstructuur worden opgenomen, regels die moeten leiden tot goede regeringen, ongeacht of het eiland onafhankelijk wordt of niet. Deze regels zouden opgenomen moeten worden in een nieuwe, herziene grondwet (Staatsregeling): een correct democratisch bestel; grondwettelijke verankering van rechten van de mens en hun opname in de eedaflegging van volksvertegenwoordigers, ambtenaren en dergelijke; populaire aanwijzing van leden van de wetgevende macht (Parlement), minister-president, president van de rechterlijke macht; een omschrijving van de drie machten, beschrijving van hun functies en toevoeging van een rechtsniveau gemakkelijker bereikbaar voor het volk; legalisering van een referendumstructuur, oftewel de directe inmenging van het volksstandpunt in het bestuur; grondwettelijke erkenning en strafrechterlijke ondersteuning van beleidsplan en begroting; grondwettelijke erkenning zelfbeschikkingsrecht (onafhankelijk worden of niet); grondwettelijke regels voor benoeming, evaluatie, vervolging, disciplinering, afzetting van parlementsleden; ministers (inclusief de minister-president); rechters; grondwettelijke beschrijving van Land Curacao, zijn territoriale land- en watermassa’s en politiek-administratieve indeling; inkadering van de onschendbaarheid van politieke functionarissen. In de komende dagen volgt een nadere detaillering en discussie van deze en gerelateerde punten.
Hitzig Bazur
Curaçao
