Wie van Curaçao houdt, gaat voor Olympisch goud
Het wordt tijd voor een duurzame oplossing met betrekking tot de aanleg van een nieuwe atletiekbaan in het Sentro Deportivo Korsou (SDK). Er is een paradoxale situatie ontstaan waarbij Curaçao een kweekvijver is van jong atletiektalent dat mag trainen op een baan die meer op een hindernisbaan lijkt dan op een waardige wedstrijdbaan.
Elk jaar, na het regenseizoen en bij aanvang van het wedstrijdseizoen, wordt opnieuw gesproken over het belang van de aanleg van een nieuwe baan. De huidige baan - met gaten, kapotte binnenrand, afgebladderde verf en betonnen onderlaag - is ronduit gevaarlijk. Niet voor niets is de atletiekbaan totaal ongeschikt en afgekeurd voor officiële en internationale wedstrijden. Maar elk nieuwe jaar worden de gemoederen gesust met een laagje nieuwe verf en soms zelfs een nieuw toplaagje kunststof.
Daarmee zijn de vierhonderd atleten van de Curaçaose Atletiek Bond en de leerlingen van scholen die bij SDK gymles krijgen niet geholpen. Jonge talenten als Raghmil van Lamoen, Hensley Paulina en Terrence Agard, maar ook de iets mindere goden lopen dagelijks de kans blessures op te lopen omdat een deel van de baan met goed fatsoen niet te gebruiken is. Om nog maar te zwijgen over het feit dat officiële records die worden geregistreerd op de baan bij SDK, niet meegeteld worden in de internationale atletiekboeken, omdat de baan niet aan de eisen voldoet. Nu is de kans dat er records gelopen worden relatief klein, omdat er door het gebrek aan veerkracht niet voldoende tempo kan worden gemaakt op de Curaçaose baan.
Het Italiaanse bedrijf Mondo, dat in Parijs, New York, Brussel en Stockholm en zelfs in het Nederlandse Uden atletiekbanen heeft gelegd, heeft begroot dat een baan op Curaçao twee miljoen gulden moet kosten. Het gaat om een bijzondere baan van rubber waar in de hele wereld al vele wereldrecords op zijn behaald. Daarnaast zou het regenwater worden omgeleid, zodat de baan niet na elke bui blank staat. Met zo’n baan lopen atleten geen kans op onnodige blessures en kunnen grote internationale wedstrijden op Curaçao worden gehouden.
Usona, verantwoordelijk voor een rechtmatig en doelmatig beheer van de gelden van onder meer het Nederlandse ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, heeft reeds een half miljoen gulden toegezegd voor de aanleg van de Mondobaan. De overige anderhalf miljoen zou door de Curaçaose regering moeten worden geïnvesteerd. Maar daarop blijft het plan elk jaar vastlopen.
Voormalig minister Rosalia van Sport had zich reeds bereid getoond te luisteren naar de noodkreten van de verschillende atletiekcoaches. Hij zou zaterdag, tijdens de selectiewedstrijd voor de internationale Carifta Games, een rondleiding hebben op de atletiekbaan. (Die wedstrijd werd overigens niet in baan 1 en baan 8 gehouden, omdat deze onverantwoord zijn om op te lopen.) Maar met het aftreden van Rosalia is het plan en de financiering ervan voorlopig weer van de baan.
Officieel is SDK verantwoordelijk voor de aanleg en het onderhoud van de atletiekbaan. SDK is in eigendom van stichting FFDK. Maar die stichting heeft wonderlijk genoeg sinds deze maand geen bestuur meer (wat statutair overigens wel verplicht is).
Maar de verantwoordelijkheid ligt natuurlijk vooral bij de regering van het land Curaçao. Want trots zijn op je nieuwe land houdt ook in dat er nieuwe helden kunnen ontstaan. Churandy Martina is sinds 2008 de nationale held van Curaçao, zoals Usain Bolt dat is voor Jamaica. Maar Bolt werd op het podium vergezeld door tien andere Jamaicaanse atleten. Op het 100-meter-vrouwenpodium stonden uitsluitend Jamaicaanse atletes.
Ook op iets kleiner niveau regeren de Jamaicanen, zoals bij de jaarlijkse Caribische kampioenschappen. Het merendeel van de Jamaicaanse scholen geeft dan ook atletiekles op een van de vele atletiekbanen. Het jaarlijkse National Boys and Girls Championship worden in het nationale stadion van Kingston gehouden, waarbij jong talent haar kunsten vertoont. Hierbij zijn vele internationale recruiters en sponsoren aanwezig. Want topatleten zijn niet alleen nationale helden, maar ook marketing-iconen.
Natuurlijk is het zo dat in sporten als voetbal en baseball nu eenmaal meer geld omgaat dan in de atletiek. Bedrijven en internationale sportorganisaties investeren nu eenmaal graag in sporten met een hoge entertainmentfactor, niet in Olympische medailles. Juist daarom moet er een beroep worden gedaan op de Curaçaose regering. Want feit is dat wij, als land Curaçao, meer kans hebben op een Olympische medaille in de atletiek dan dat we het als land ver schoppen op een wereldkampioenschappen voetbal. Als we al mee mogen doen.
Regering Schotte maakt zich druk over of Churandy voor zijn land Curaçao mag uitkomen op het WK, in plaats van voor Nederland. Want het besef bestaat, dankzij Churandy, nu eindelijk dat Curaçao potentiële medaillewinnaars voortbrengt in de atletiek. Maar beste regering Schotte, put your money where your mouth is en investeer in uw toekomst: e speransa di Kòrsou. Want een Olympische medaille kost geld. Een klein beetje maar. Of moeten we weer in Nederland gaan bedelen? Daar word je niet trotser van.
<I> Eline Altenburg-van den Broek is atleet en presentator van onder het radioprogramma Vandaag & Morgen bij Paradise FM.<I>
