In memoriam Robert Willems
De rampenstaf had de hulpdiensten, waaronder de Citro, gevraagd te helpen bij de evacuatie van patiënten van het Adventziekenhuis. Robert behoorde tot het groepje vrijwilligers van de Citro dat meehielp bij de evacuatie. Hij was plotseling verdwenen, zijn stoffelijk overschot is later stroomafwaarts aangetroffen.
Robert heeft zich in de korte tijd dat hij bij de Citro was volledig ingezet voor het redden van mensen. Als duiker was het water hem niet vreemd. Hij hield van alles wat met boten te maken had. Als hij het over de reddingsvaartuigen van de Citro had, zei hij:,,Die boot is niet van de Citro, die is van mij!”
Eén van zijn hobby’s was het touwsplitsen, en dan hebben we het niet over een eenvoudig drie strengs touw, maar over kabels van achttien strengen. Deze liefde had hij meegekregen van Dick Braakman, die de vrijwilligers hierin instrueerde.
Bij het fondswerven was het huis van Robert en Annie het centrum van het team dat de kaartjes rondbracht. Hij ontwierp de flyers en de toegangskaarten. Bij de loterij voor een tochtje met de onderzeeër had hij ongevraagd al de trekking compleet met nummers en versierde box voorbereid.
In de Citro was hij een teambuilder, altijd opgewekt en inspirerend bezig. Geen actie sloeg hij over. Niemand heeft gedacht dat deze totale inzet hem zo noodlottig zou worden. Hij laat een verslagen familie en vrijwilligersorganisatie achter.
