Het was wereldnieuws toen afgelopen week vrijdag bekend werd gemaakt dat het ex-hoofd van de Venezolaanse militaire inlichtingendienst, Hugo ‘El Pollo’ Carvajal, in Spanje gearresteerd werd op verzoek van de Amerikaanse justitie die allang op de loer lag wegens vermeende drugsdelicten tegen de Amerikaanse staat. El Pollo stond sedert 2008 op de Amerikaanse sanctielijst wegens het coördineren van cocaïnesmokkel naar de Verenigde Staten. Van hem was eveneens bekend dat hij fungeerde als de voornaamste contactpersoon tussen de Farc-leiding en ex-president Hugo Chavez die de guerrilla-strijders alle vrijheid gaf om via het grondgebied van Venezuela hun drugshandel te bedrijven. Chavez voorzag, gecoördineerd door onder andere Carvajal, de Farc ook van wapens, munitie en militaire kleding. Carvajal vormde de spil in de omgang van de drugskartels met de Venezolaanse regering, zijn betrokkenheid in die duistere wereld van drugspraktijken reikte dus veel verder dan puur het verzorgen van de logistiek voor het illegale vervoer van drugs en wapens. Net als Vladimiro Montesinos, de chef van de Peruaanse Servicio de Inteligencia Nacional (SIN) ten tijde van het regime van ex-president Alberto Fujimori, beschikte ook El Pollo over een ongekend netwerk van informanten en verklikkers die hem op de hoogte hielden van alles wat nodig is om zijn greep op zijn illegale praktijken in stand te kunnen houden. Net als Hugo werkte ook Montesinos mee met de Farc en met Colombiaanse drughandelaars, de verstrengelde cultuur van Zuid-Amerikaanse inlichtingendiensten met de drugsmaffia is dus niets nieuws. De informatie waarover Carvajal beschikt en waarvan men verwacht dat hij de verstrekking daarvan handig zal uitspelen om strafvermindering te verkrijgen, is natuurlijk overweldigend en bijzonder schadelijk voor de kartelbazen in de Venezolaanse regering zoals voor Diosdado Cabello en El Aissami. Men kan zich nog heel goed het in 2014 op Aruba plaatsgevonden incident herinneren waarbij Carvajal, door de Venezolaanse regering aangesteld als hun consul op Aruba, op verzoek van de Amerikaanse Justitie door de Arubaanse autoriteiten gevangen werd genomen in afwachting van de afhandeling van het verzoek om uitlevering. Wat er daarna gebeurd is, is nog steeds in het duister gehuld, in tegenstelling tot een eerder ingenomen standpunt gaf de toenmalige Nederlandse minister van Buitenlandse zaken Koenders te kennen dat Carvajal moest worden vrijgelaten omdat hij als consul immuniteit genoot dit terwijl dat absoluut niet het geval was. Binnen no time werd Carvajal door een privéjet van de Venezolaanse regering opgehaald, Maduro kon immers geen risico nemen dat el Pollo alsnog in handen van de DEA zou vallen en zou doorslaan. De gebeurtenissen op Aruba en de dubieuze rol die Koenders daarin heeft gespeeld blijven tot op heden een mysterie. Feit is dat Carvajal nu voor de tweede maal in het buitenland gearresteerd is en thans wederom in afwachting verkeert van de afhandeling van een proces voor uitlevering aan de USA. Maar die situatie is thans wel anders. Niet lang geleden heeft Carvajal immers openlijk laten weten zich achter Guaidó te scharen en is hij zelfs zover gegaan om zijn strijdmakkers op te roepen om ook de zijde van Guaidó te kiezen. Maduro heeft dus weinig behoefte om hem in bescherming te nemen en wil hem waarschijnlijk liever dood hebben nu hij op zeer schadelijke wijze voor het Maduro-regime uit de school kan klappen. Wat mij verbaast, is dat Carvajal blijkbaar dacht de krijgskrachten bij Maduro weg te kunnen trekken. Meer als een ander moet hij weten dat die relatie heel erg hecht is omdat de hele legertop omgekocht is en grof geld verdient met corruptie in overheidsbedrijven (30% van de staatsbedrijven wordt geleid door militairen; Camimpeg, opgericht in 2016, is de meest bekende militaire groep die het management voert in de mijn-, olie- en gasbedrijven). Daarnaast wil ik de volgende passage aanhalen uit het rapport van de International Crisis Group, Latin America Report no. 73 gedateerd 28 februari 2019 (blz. 12):
(Quote): ,,..that top military officers in Amazonas state receive at least 20 kg in gold every month (valued at about $800.000.) to allow illegal mining in Yapacana. This helps to explain why senior army positions in de region, especially in Bolivar state, are among the most popular postings in Venezuela. These generals are often rotated, helping to foster expectations and buttress loyalty to the government in senior military circles.”
De legertop verdient dus ongekend veel geld met de facilitering van het drugs- en goudsmokkelregime. Dit regime dat gerund wordt door criminele groepen zoals die van de Sindicatos en de Colombiaanse guerrillero’s zoals de ELN en de nieuwe guerrilla-groep Aguilas Negras (merendeels Farc-dissidenten), onderhoudt nauwe contacten met het Venezolaanse leger om hun illegale waar vrijelijk getransporteerd te krijgen binnen Venezuela en naar het buitenland toe. Het leger staat in dienst van de maffia, sterker nog, het leger ís de maffia. Ik blijf erop wijzen, de strijd van het Venezolaanse volk is niet zozeer de strijd tegen een dictatoriaal regime, maar een strijd tegen de Latijns-Amerikaanse maffia. Zolang de buitenlandse krachten dat niet goed beseffen en de rules of engagement niet aanpassen, zal er niet gauw een oplossing komen om het volk uit de greep van de georganiseerde criminaliteit te verlossen. Bovendien begint de structurele vercriminalisering van het land voor binnen- en buitenland zeer bedreigend te worden, dit eens te meer nu Maduro eind vorig week te kennen heeft gegeven zijn volksmilitie uit te zullen breiden met een miljoen burgers die allen ook bewapend en getraind zullen worden, een uiterst griezelige ontwikkeling die m.i. voor veel bloedverlies zal zorgdragen. Een miljoen gewapende burgers op straat die tot strijdvaardigheid worden aangezet met als drogreden de bescherming van het ‘socialismo Bolivariano’ niet beseffend dat zij enkel worden misbruikt als de eerste slagorde (en kanonnenvlees) ter bescherming van de drugsbazen. Dit is Maduro’s antwoord op de bedreigende samenspanning door die landen die hem willen afzetten. Kom maar op, jullie gaan mijn bevolking toch niet afslachten? Nog nooit in de geschiedenis van de organiseerde misdaad is een misdaadorganisatie erin geslaagd om zoveel voetsoldaten voor hun karretje gespannen te krijgen. Zelfs in hun topjaren zijn de Italiaanse Cosa Nostra, Camorra, ‘Ndrangheta, de Mexicaanse kartels, de Japanse Yakuza en de Chinese Triaden daar in de verste verte niet in geslaagd. Ik vrees dat het momentum voor een bloedeloze verwijdering van Maduro verlopen is, met zoveel wapens op straat in combinatie met het gezaaide tweespalt zie ik het land afglijden naar een burgeroorlog. De drugsmaffia zal er immers alles voor over hebben om het territoir waar zij sedert Chavez vrijelijk over beschikt, met man en macht te verdedigen.

George Lichtveld,
Curaçao