Toen ik dat las in de krant brak mijn hart, want voor de zoveelste keer stuurt onze regering ons weer met een kluitje het riet in, want voor de zoveelste keer ontwijken ze hun verantwoordelijkheid en dúrven ze niet in te grijpen ondanks 17 jaar rechtszaken van stichting Schoon Milieu op Curaçao (Smoc) tegen de Isla met ons allemaal bekende vonnissen en rapporten die allemaal wijzen dat de rook en de stank fataal is voor ons. Schijnbaar denken ze, we hoeven 2018 maar uit te zingen en doen alsof we goed bezig zijn om onze stemmen te verzekeren voor de volgende verkiezingen.
Er zijn kasten vol rapporten over studies en metingen die al dateren uit de jaren 50, die allemaal wijzen op de giftige uitstoot van de Isla en nog steeds willen ze de Isla niet aanpakken omdat het een heilige koe is en men bewúst de levens van mensen opofferen voor de economie van het eiland zolang het niet om hun familieleden gaat.
Drieduizend schoolkinderen die een grote kans hebben dat ze over 20 jaar een of andere vorm van kanker of longaandoening zullen hebben, zullen de ziektekosten van de Sociale Verzekeringsbank SVB dusdanig omhoog schroeven dat ze waarschijnlijk failliet zullen gaan.
Maar ja, we kunnen hier niet vooruitdenken omdat het ons niet uitkomt en wij alleen maar vier jaar vooruit kunnen kijken en moeten proberen om in vier jaar tijd binnen te zijn omdat we niet weten wat de volgende verkiezingen zullen brengen, dus laten we het zekere voor het onzekere nemen.
Wat about de witte poeder die schijnbaar zo giftig was dat je het niet eens kon opvegen? What about the groene uitslag die ook al zo giftig is dat mensen die dure huizen hebben gekocht op Blue Bay niet weten hoe gauw ze moeten verhuizen omdat het niet uit te houden is daar en elke dag de waarde van hun huis zien verminderen vanwege de groene aanslag.
Defensie heeft al hun leden die in Julianadorp woonden 10.000 euro aangeboden om te verhuizen omdat ze daar kapotgingen van de rook en de stank en de groene en witte poeder.
Dit zijn niet dingen die nu pas gebeuren, maar al een hele tijd aan de gang zijn en niemand, maar dan ook niemand in de regering die de ‘guts’ heeft om daar wat aan te doen. En nu staan ze weer in de krant met een foto tijdens de ondertekening van de zoveelste akkoord om de schijn op te houden dat men wat doet.
Toen ik dat zag moest ik kotsen, niet alleen vanwege de stank en de rook maar van het zien van de zoveelste, ruggengraatloze, hypocriete, leugenachtige politieke figuur die zegt dat ze het belang van Curaçao hoog in het vaandel heeft. Maar wij weten wel beter en geloven er geen ene sikkepit van want we weten dat het helemaal niet het geval is, dat het allemaal sprookjes zijn om hun eigen belang te waarborgen.
Smoc heeft zelfs een schadeclaim tegoed, waartegen een tijd geleden door PdVSA een poging is gedaan om dat ongedaan te maken door druk op de regering uit te oefenen door een groot protest te organiseren in het Wilhelminaplein en dreigde met het platleggen van het hele eiland. En natuurlijk boog iedereen en knikte als een stelletje slaven die anders afgestraft zouden worden.
Ik kan hier niet om lachen, want ik heb baby’s in de dokterskamer in Kas Chikí gezien die moeilijk konden ademen alleen omdat ze de pech hadden om in Marchena geboren te zijn, die opgeofferd moesten worden door deze zelfde politici die het zo goed menen met Curaçao.
Arthur Donker,
Curaçao