Iedereen is in rep en roer, de kranten staan er bol van en iedereen is op z’n staart getrapt omdat in de serie ‘Narcos’ Curaçao als witwasparadijs genoemd wordt en dat er jachten vol cash binnen komen varen om het hier wit te wassen. Iedereen schreeuwt dat het slechte reclame voor onze klip zou zijn omdat het niet zo is. Waarom doen we zo schijnheilig terwijl we weten dat het waar is.
Vergeet niet: álle reclame is reclame of het nou goed of slecht is, het is reclame.
Curaçao stond altijd al bekend als smokkelaarsparadijs en er zijn heel wat mensen rijk geworden met niet alleen drank, maar ook met sigaretten voordat drugs zo populair werden. Boten gingen zwaarbepakt zogenaamd whisky en sigaretten naar Venezuela brengen en betaalden dus geen invoerrechten. Ze voeren de haven uit, om even later op Bándabou de handel weer aan land te brengen en die af te leveren aan de klanten die van tevoren hun bestellingen hadden gedaan.
Dan gingen ze effe een paar uurtjes vissen en lachten helemaal naar de bank toe. Geen kustwacht, geen controle, geen douane of MEO, nada nada.
Wat dachten jullie van al die offshorebedrijven die in de goeie tijd bakken met geld verdienden totdat Nederland daar een stokje voor stak?
Ik ken iemand die er 25.000 gulden per dag mee verdiende. Nu zit hij in Trinidad met zijn handel, want die jongens hadden een zogenaamde ‘loophole’ in ons belastingsysteem ontdekt dankzij de Godfather van de offshore, meneer Smeets.
Toen kwam de drugshandel, kleiner volume, ongelooflijke winstmarges en toen gingen de ogen open en zat iedereen in die handel en kwam de rotzooi met bakken binnen via een van de vele baaien, inhammen en afgelegen strandjes die wij rijk zijn. Niets vreemds als een broer van een politicus gepakt wordt in een villa aan het Spaanse Water met 600 kilo coke of dat de zoon van een politicus in de drugshandel zit. Simpelweg de snelste manier om gauw rijk te worden met een kleine pakkans.
Zoals altijd liepen we achter de feiten aan en kwamen we met de Coast Guard daarna met het afpakteam, 100-procentcontrole op Schiphol en niet te vergeten het Meldpunt Ongebruikelijke Transacties, want het grootste probleem van een dealer is cash geld wegmaken of verstoppen voor de belasting.
Een premier met 50 MOT-meldingen is normaal, laat staan de rest die echt grof geld moeten wegmaken. Die stopten het weg in cashgenererende bedrijven zoals car washes, appartementen, kapsalons en autoverhuurbedrijven.
Je begint een car wash, zet daar een minimumloner neer, betaalt alle belastingen en sociale premies en brengt duizenden guldens elke dag naar de bank want business is booming al heeft hij die dag de hele dag uit zijn neus zitten eten. Geen bonnetje, geen SBAB, geen kassa van 3.000 gulden van de SBAB, nada nada.
Toen kwamen ze daar achter, toen waren het car rentals ook hetzelfde, business is booming.
Ze betalen liever belasting over het geld dat ze elke dag naar de bank brengen, dan dat ze een professionele witwasser 30 of 40 procent commissie betalen. Casino’s zijn ook een manier om geld wit te wassen, bewijs maar dat ik het niet gewonnen heb. Ik geef je 100.000 gulden en jij geeft mij een cheque van 80.000 van het casino, ik heb het toch eerlijk gewonnen of niet soms?
En nu gaan we ons druk maken over 30 seconde beelden van Curaçao in een film over drugdealers. Ik blijf lachen op deze klip want we zijn heiliger dan de paus maar ondertussen doen we alles wat God verboden heeft, alleen mag de buitenwereld het niet weten.
Arthur Donker,
Curaçao

ADBrief 800


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.