De verkiezingen staan voor de deur. Je zou dan willen dat er echte debatten volgden. Niet verzanden in klein bier, maar debatten voeren waarin moraal wordt getoond en oplossingen worden geboden voor het aanpakken van grote sociaaleconomische problemen. Grote politiek dus. Tot op heden is het wat Smoc betreft slappe hap, want een van de grootste problemen van dit eiland komt niet wezenlijk aan bod tot nu toe: de Isla-raffinaderij met de perverse uitwassen ervan. Het tekent de politieke moraal van de afgelopen decennia waarin Curaçaose politici in meerderheid wegkeken voor het geografisch hart van Curaçao. Maar goed, wie weet wordt vandaag, dinsdag 27 september, het tij gekeerd op Paradise FM in een nieuw verkiezingsdebat. Smoc is benieuwd en wenst bij deze het geheugen op te frissen van politici, zonder uitputtend te willen zijn.
De nood is namelijk hoog voor de mensen onder de rook. Ter illustratie. In 2005 rapporteerde Ecorys dat er jaarlijks minimaal 18 vroegtijdige doden zijn te betreuren en duizenden mensen die een beroep moeten doen op de gezondheidszorg. In 2011 rapporteerde het CBS dat 83,1 procent van de mensen onder de rook stankoverlast ervaart. Oorzaak: de milieuvervuilende uitstoot vanaf het Isla-terrein, die alsmaar toeneemt. Dat deze uitstoot absurd groot is werd recent nog eens haarfijn bevestigd door de University of South Florida: Curaçao staat in de wereldtop van milieuvervuiling. Een grove schande voor dit mooie (toeristen)eiland. Hoe dit kan? De Isla minacht Jan met de Pet onder de rook en neemt derhalve niet haar verantwoordelijkheid om schoner te produceren. De Curaçaose overheid, die in beginsel haar burgers hoort te beschermen, staat dit al decennia toe, want nog nooit is de Isla bestuurlijk gehandhaafd. Er is simpelweg geen milieudienst die met gezag, op grote afstand van de politiek, autonoom kan handhaven. Of, zoals PWC in 2011 rapporteerde in Oog voor Duurzaamheid met betrekking tot de milieudienst: Er is onvoldoende capaciteit (kwantitatief/kwalitatief) binnen de dienst om toe te zien op naleving van de vergunningen. De hindervergunningen voor grote industrieën zijn niet concreet genoeg. Er is herziening nodig.
Nettoresultaat: mensenrechten (bijvoorbeeld Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, Art. 25) worden onder de Isla-rook fors geschonden en er is sprake van ondeugdelijk bestuur. Smoc vraagt zich af of de kandidaat-politici dit ook vinden, maar vooral ook welke oplossingen ze zullen aandragen in het verkiezingsdebat voor de korte termijn, per direct dus. Willen ze dat er wordt gehandhaafd? Moet schonere brandstof per direct worden verplicht zodat het milieuprobleem fors wordt verminderd en daarmee de volksgezondheid een positieve ‘boost’ krijgt? Volgen er nu eindelijk eens extra milieumetingen die al een eeuwigheid worden beloofd? En misschien wel het belangrijkste: wordt er daadwerkelijk een milieudienst opgetuigd die in staat is om de Isla te handhaven? Smoc is benieuwd naar de antwoorden en blijft hopen op echte interesse van politici in de (gezondheid van de) duizenden bewoners onder de Isla-rook.

Arjan Linthorst (bestuurslid Smoc),
Curaçao