De werkgever is ontevreden over de kwaliteit van de output van onze universiteit met de lange naam. Luister, reageert de rector, jullie hebben makkelijk praten, jullie moesten eens weten wat voor wonderen wij allemaal moeten verrichten om de afstudeerders een beetje op niveau te krijgen. De universiteit moet zich kennelijk verder bekwamen in het verrichten van wonderen, want het streven naar kwaliteit lukt van geen kanten.
Dat komt omdat de input niet deugt, verweert de rector zich, er is geen afstemming tussen het tertiair onderwijs en het voortraject. Er is zelfs sprake van desintegratie in de onderwijskolom. Het niveau van wat wij binnenkrijgen is laag en vooral het taalniveau is zorgwekkend. De aankomende studenten beheersen geen enkele taal op een fatsoenlijke manier. Zo, nu begrijp ik dat de universiteit inderdaad wonderen moet verrichten.
Wat nu? Ten eerste, de universiteit kan niet naar de pijpen dansen van iedere werkgever. De universiteit behoort de student een brede basis te geven qua kennis en kunde, en de werkgever moet die aanvullen met de specifieke vereisten om het werk goed te kunnen doen. Ja maar, protesteert de werkgever, dan moet de basis wel steviger worden door hogere eisen te stellen aan het behalen van het diploma. Kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit. In de praktijk begint de jonge afgestudeerde op een lager niveau en met een lager salaris dan wat met zijn studie overeenkomt, en moet zich opwerken. Op zich geen slechte oplossing, maar wel frustrerend voor de beginner die zich ondergewaardeerd voelt. Waarvoor heeft zij eigenlijk gestudeerd? Nog frustrerender voor haar is dat afgestudeerden van andere instituten met vergelijkbare opleidingen op een hoger niveau beginnen en meer verdienen.
Ten tweede, de universiteit moet strenger selecteren aan de poort. De hefbomen gaan niet open zolang de aankomende student niet heeft aangetoond over de nodige capaciteiten te beschikken om de studie met succes te volgen. De vrees dat de universiteit dan leegloopt, is onterecht, het tegengestelde zal het geval zijn. Ik durf erom te wedden dat de universiteit dan meer en betere studenten krijgt. Excellence loont.
De rector ziet graag dat zijn studenten kunnen doordenken, vragen kunnen stellen, kritisch kunnen zijn en een analytisch vermogen bezitten. Een nobel streven, maar dat zijn juist de zaken waar de studenten geen zin in hebben. Om dit te bereiken moet er een cultuuromslag plaatsvinden aan de universiteit. Op dit moment betekent studeren: het verplichte materiaal uit het hoofd leren, het geleerde reproduceren op het tentamen, tevreden zijn met net een voldoende, zo goed en zo kwaad als het gaat een scriptie produceren, eindelijk afstuderen, een diepe zucht slaken. Krus ku dònder.
Roy Evers, Curaçao