Kijken we naar de berichten in de media dan is er alle reden om niet blij te zijn. Corruptie, gebrek aan daadkracht, snel wisselende bewindslieden. De negatieve evaluatie door Nederland lijkt terecht, maar is dat eigenlijk wel zo?
Wanneer we kijken naar het ontstaan van democratieën in de wereld dan is er eigenlijk altijd sprake van een aanloopperiode, waarin vallen en opstaan meer aanwezig zijn dan gericht vooruitkomen.
In het ontstaan van de Republiek der Nederlanden legden de gebroeders De Wit door politiek gekonkel het loodje, ook Willem van Oranje moest er ooit aan geloven. Helmin Magno Wiels sloot aan in deze galerij van grote landslieden.
Eigenbelang speelde toen een grotere rol dan landsbelang, en vaak is dat nog steeds zo, ook in Nederland. Daarom: hoe slecht doen we het eigenlijk? Wat zijn de ontwikkelingen die wél zijn ingezet? Welke politici zijn hard aangesproken op hun onheuse gedrag? Hoe leert het land Curaçao langzaam maar zeker niet alleen op eigen benen staan, maar ook de goede kant op lopen? Hoe laten ‘yu di Kòrsou’ zich steeds meer horen?
In een Papiaments spreekwoordenboek met ruim 2.000 Curaçaose spreekwoorden komt niet één positief spreekwoord voor. Dat zegt iets over onze manier van denken. Tegen elkaar, gefocust op problemen en dingen die toch niet lukken. Krabbenmand, ‘Sombra di Koló’ en andere patronen weerhouden ons er nog te veel van samen de schop ter hand te nemen en aan de slag te gaan. En ja, die schop schrijf ik bewust. Die mindset houdt ons nog te veel tegen om een andere invulling te geven aan de volgende vijf jaar.
Door ons elke keer weer bewust te zijn van die vernietigende mindset in onszelf, en daar vanaf vandaag bewust anders mee om te gaan kunnen we allemaal ons steentje bijdragen aan een andere, meer kans-gerichte samenleving. Open, lerend van elkaar, helpend naar elkaar. Ubuntu……Vincent Michels
Vincent Michels, initiatiefnemer van het project ‘Bek den Futuro’, dat in 2016 op Curaçao van start zal gaan.