Naar aanleiding van de schikking die het Openbaar Ministerie heeft getroffen met de Refineria Isla Curaçao als (mogelijke!) veroorzaker van de oil spill die onomkeerbare schade heeft berokkend aan de natuur van het binnenwater van Jan Kok het volgende:
Zo gaat het dus als de overheid haar beleid, in dezen het EOP, geen handen en voeten geeft. Het klinkt goed als groengebieden op papier de officiële status krijgen van conserveringsgebied, natuurgebied, parkgebied of in dit specifieke geval internationaal erkend Ramsar wetland. Zolang de overheid ze geen functie geeft en geen gelden vrijmaakt voor daadwerkelijke bescherming en beheer, blijft het een wassen neus en heeft iedereen vrij spel.
Zo kan het gebeuren dat de Refineria er met het belachelijke bedrag van 10.000 gulden en wat technische voorzieningen die reeds tientallen jaren geleden genomen hadden moeten worden, mee weg loopt.
Als cherry op de bolo zal de Refineria het binnenwater afsluiten en een heel jaar lang (!!!) de kosten van verbeteren van paden, verwijderen van afval en onderhoud op zich nemen. Geen woord over een professionele natuurbescherming/ beheersorganisatie voor het dagelijks aanwezig zijn en managen van het gebied.
Eind jaren negentig/begin jaren tweeduizend heeft Carmabi het gebied schoongemaakt, werd het dagelijks gecontroleerd en is in overleg met DROB een inrichting- en beheersplan samengesteld. Op het moment van een oil spill werd het binnenwater binnen een uur afgesloten. Zo werd vervuiling voorkomen terwijl een aantal baaien van Bándabou die door de overheid ‘beheerd’ werden, en waar geen actie ondernomen werd, naderhand met groot materieel schoongemaakt moesten worden.
De door Carmabi aangelegde dam is na enkele maanden door het toenmalige LVV (nota bene de eilanddienst waar Carmabi onder viel) doorgebroken.
In hoeverre en door wie het binnenwater na die periode beschermd/beheerd werd is mij niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat er op het moment van de oil spill in 2002 geen beheersorganisatie aanwezig was en er niet tijdig actie ondernomen is, met alle gevolgen van dien.
Het eerste jaar kunnen we in ieder geval gerust zijn. De Refineria als vervuiler betaalt en is er daarna klaar mee. Of de overheid dan haar verantwoordelijkheid neemt en gelden vrij maakt om een professionele organisatie te belasten met bescherming en beheer blijft nog maar de vraag. Gezien haar trackrecord op dit gebied vrees ik het ergste.
Chris Schmitz,
Curaçao