Ik heb een paar weken geleden de ‘City Inspector’ voor Otrobanda gebeld om de bermpaaltjes, die omvergereden kleine witte paaltjes die moeten voorkomen dat automobilisten op het trottoir parkeren daar bij het hoofdkantoor van Aqualectra, of die ook opgeruimd konden worden omdat het een slordig gezicht is voor de voorbijlopende toeristen.
De heer Reinilla had, nadat hij al mijn gegevens, behalve mijn lichaamstemperatuur, had opgenomen, beloofd dat hij daar gelijk werk van zou maken. Ik dacht na dat succes van die dode palmbomen bij die rotonde bij Royal Palm dat wij op de goede weg waren want alles was gelijk netjes opgeruimd en ziet er weer prima uit.
Dus laten we de rest ook opruimen toch?
Bij navraag wat eigenlijk tot de taken van zo’n ‘City Inspector’ hoort, kreeg ik verschillende taakbeschrijvingen, onder andere als tussenpersoon tussen de handelaren in de stad en de desbetreffende ministers om de stad mooier, beter, gezelliger en schoner te maken, als een soort ‘trouble shooter’.
Volgens mij is dit een ideale baan om corruptie te promoten.
Nou stel je voor, ik zeg niet dat het zo is, stel je voor, dat ik een hotel heb en ik heb al jaren een aanvraag lopen voor verschillende vergunningen en, zoals hier de gewoonte is, krijg ik geen antwoord van de desbetreffende minister, en nou komt de ‘City Inspector’ om de bocht en die gaat voor mij lobbyen en krijgt het wél gedaan. Natuurlijk ben ik die man heel erg dankbaar en draag hem op handen.
Maar nou krijg ik op een vrijdag een telefoontje van mijn nieuwe ‘best friend’, die tijdens een of ander happy hour ergens op deze klip, een hot salsa dansende chikie chikie boem boem heeft ontmoet en heeft hij een kamer nodig om het een en ander te bespreken met chiquita mia!
Dacht je nou écht dat ik deze nieuwe best friend 120 dollar ga rekenen voor die paar uur van zijn work-out?
Natuurlijk niet, ik zal zorgen dat hij de beste kamer krijgt, een fles champagne ‘on the house’ en stuur ik nog een kaasplankje erachteraan zodat hij weer op krachten komt na zo’n intensieve therapie.
Dat doe ik niet alleen omdat hij mijn nieuwe beste vriend is maar om hem te binden voor de toekomst mocht ik weer het een en ander nodig hebben bij spookministers, hij kan dan moeilijk nee zeggen toch?
En laten we eerlijk zijn, op Curaçao worden freebies niet beschouwd als corruptie; gratis maaltijden, hotelkamers, huurauto’s, of zelfs rugzakken vol back-to-schoolspullen voor de kleinkinderen worden als cadeautjes beschouwd van mensen die hun werk appreciëren en op die manier hun dankbaarheid willen tonen toch?
Ik dacht altijd dat een ‘City Inspector’ iemand was die moest zorgen dat de straatverlichting het deed, dat de plantjes niet als slappe ijsbergsla erbij hangen, dat Selikor op tijd langskomt, dat de Haïtiaanse souvenirverkopers niet zo’n puinhoop achterlaten als ze naar huis gaan, dat de boel er netjes uitziet als de cruisetoeristen naar de stad komen, dat idee heb ik dan van een ‘City Inspector’, niet omdat ik als handelaar in de stad hij bij de minister een vergunning ga regelen voor 29 appartementen op mijn vaders terrein wat uiteindelijk van mijn zus blijkt te zijn, of zoiets dergelijks.
Iedereen is integer totdat hij de eerste gratis pastechi aanneemt van de snack in de stad, of de gratis hotelkamer, of de rugzak vol back-to-schoolspullen of een boottrip met de hele familie op een jacht van een van de handelaren, want wij beschouwen dat niet als corruptie, alleen is de vraag waar trek je de grens?
Nogmaals, ik zeg niet dat het zo is, ik denk alleen maar dat dit wel de mogelijkheid creëert en dan moet je heel erg sterk in je schoenen staan om hier nee tegen te zeggen.
Ik hoop dat ik fout ben want die paaltjes bij Aqualectra liggen er nog steeds en ik denk dat ik die maar zelf ga opruimen want schijnbaar valt er bij mij niets te halen dus gaat het feest niet door, dus gaan we het zelf doen!
Ik blijf lachen op deze klip want gegarandeerd word ik gebeld met een of ander excuus waarom het niet kon.
Arthur Donker,
Curaçao