In de Amigoe van 25 juni 2015 staat boven een artikel: ‘Nieuwe richtlijnen schooldiploma’s wekken verbazing’. Ik denk dat het woord ‘verbazing’ veel te subtiel is om de lading weer te geven. Ik denk eerder aan verontwaardiging, onbegrip, onmacht en zelfs woede. WIE BEPAALT WAT???
Het is op de allereerste plaats weer een bewijs van wat er gebeurt met het onderwijs als het een speelbal wordt/is van de politiek. De aanzet hiervan werd gerealiseerd in 1968 bij de overname van het oude Nederlandse mulo-systeem naar het mavo-systeem. Als consequentie daarvan bleven de Nederlandse Antillen braaf in de pas lopen met de vernieuwingen en aanpassingen in Nederland, zelfs nadat bleek dat niet alles uitpakte zoals verwacht werd. Wel werd zo veel mogelijk vastgehouden aan de door Nederland vastgestelde regels met betrekking tot de overgangsnormen en examencijfers voor het havo en vwo.
Iedereen die geen vreemdeling is in het Jeruzalem van het Curaçaose onderwijs is bekend met de waarde van een cijfer van 1 tot en met 10 en de soms moeizame en ingewikkelde weg tot de einduitkomst. Er was minister Dick in december 2014 een adviescommissie toegezegd, die haar zou helpen om vanaf januari 2016 voor het havo en januari 2017 voor het vwo de vernieuwde eisen voor genoemde diploma’s wettelijk vast te stellen, ‘in het voordeel van de leerling’!
Nu blijkt dat de minister al met dwingende regels komt, zonder schoolbesturen, ouders en leerkrachten daarbij te hebben betrokken en pats-boem haar beslissing bekendmaakt. Twee verschillende exameneisen: een voor Nederland en een minder strenge voor Curaçao. En het motief: ,,Alle opties zouden ertoe leiden dat het aantal leerlingen dat voor hun examen zakt, zou stijgen met 3 tot 6 procent. Dit willen we onze leerlingen niet aandoen.” Het gaat hier wel om havo- en vwo-leerlingen: ‘the brains for our future’!!!
Het is in het onderwijs een van de vele basisgegevens om elke leerling aan te zetten tot het leveren van zijn persoonlijk beste prestatie voor elk vak. Ik vrees dat genoemde maatregel alleen maar minimumlijders gaat opleveren, die supersnel tevreden zijn over zichzelf en op hun iPad of iPhone naarstig bijhouden wanneer een 5,5 voor hen een voldoende is. Waartoe leidt dit in onze toekomst? Want ondanks alle digitaal parate weetjes telt nog steeds, dat kennis macht is! En dan denken we nog maar even niet aan de extra belasting voor leerkrachten en directeuren bij het bepalen van de juiste niveauverschillen, wil het allemaal transparant en eerlijk verlopen.
C. Jansen-van Heeswijk,
Curaçao