Partij premier Pisas haalt meerderheid en kan alleen regeren

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De MFK, Movementu Futuro Kòrsou, van premier Gilmar ‘Pik’ Pisas heeft gisteren bij de Statenverkiezingen van Curaçao een verpletterende overwinning behaald. Zijn partij heeft nu een absolute meerderheid in het parlement en kan alleen regeren; dat is in de geschiedenis van het Land Curaçao nog niet eerder gebeurd; daarvoor moet men terug tot de jaren ’60 toen Curaçao een Eilandgebied van de toenmalige Nederlandse Antillen was.

Ruim de helft van de bevolking (55 procent) heeft de partij beloond voor de afgelopen vier jaar en MFK mag daarom nog eens vier jaar regeren; waarschijnlijk kan met deze uitslag het kabinet-Pisas III al vrij snel aantreden. Had de witte partij na de vorige verkiezingen nog PNP nodig om een coalitie te smeden; ditmaal is MFK heer en meester en hoeft Pisas bij niemand voor steun aan te kloppen.

PNP van Ruthmilda ‘Mimi’ Larmonie-Cecilia is gegroeid en de tweede partij geworden (16 procent) en daarmee PAR voorbijgestreefd. PAR, geleid door Quincy Girigorie, wist bij een aantal stembureaus wel de meeste stemmen te halen - in Cas Corá, Julianadorp en Mahaai bijvoorbeeld - maar moet genoegen nemen met een derde plaats (10 procent); gevolgd door lijstcombinatie MAN-PIN aangevoerd door Giselle Mc William (8,5 procent), die ongetwijfeld op meer had gerekend. Maar zelfs samen zijn PNP, PAR, MAN-PIN een stuk kleiner dan het machtige MFK en daarmee gedoemd weer in de oppositiebanken plaats te nemen.

KEM van de gedetineerde partijleider Michelangelo Martines, recentelijk aangestuurd door lijsttrekker Jason Fullinck, werd niet beloond voor de steun aan het nu demissionaire kabinet. MKP, MK en TPK blijven ook met lege handen achter. Dat betekent dat er op 11 mei vier partijen in de nieuwe Staten plaatsnemen: een hele grote MFK en PNP, PAR en MAN als kleine fracties, die weinig kunnen uithalen.

Van - vooral ‘zijn’ thuisbasis Bándabou - tot Otrobanda en Bándariba, wist Pisas de door hemzelf voorspelde ‘landslide’ waar te maken; zelfs in wijken waar MFK traditioneel niet sterk is, komt zijn partij goed uit de bus. ,,Vier jaar geleden koos het volk van Curaçao ons om ons land te leiden, en we hebben dit met veel trots voor jullie gedaan. Jullie waren onze kracht en onze gids om verandering en ontwikkeling naar ons land te brengen”, bedankt de regeringsleider het electoraat.

,,We hebben laten zien dat we niet alleen praten, maar dat we ook onze beloften nakomen. We hebben gewerkt aan een solide basis om de vooruitgang van Curaçao te ondersteunen. We hebben campagne gevoerd en jullie hebben dit samen met ons meegemaakt in deze periode. We gaan door met ons werk en we kunnen zeggen dat er nog vier jaar van vooruitgang aankomen. Ik, Gilmar ‘Pik’ Pisas, zal blijven werken voor het volk van Curaçao.”
‘MFK richting monsterzege’, kopte het Antilliaans Dagblad twee weken geleden in verband met de enige betrouwbaar opgezette opiniepeiling. Hoewel de voorspelling was dat de winst nóg groter zou worden, zaten de onderzoekers er goed bij. Het scenario dat PAR zelfs de kiesdrempel niet zou halen bleef uit, maar de gele partij moet wel verlies slikken.

De opkomst vrijdag was met 68,8 procent lager dan de 74 procent van maart 2021. Een verklaring daarvoor is nog niet te geven. Zo zijn er nog meer open vragen, die wel spoedig bekend worden, zoals hoeveel persoonlijke stemmen de nummers één en twee van MFK - Pisas en zijn met name onder vrouwen zeer populaire ‘Minfin’ Javier Silvania - hebben gekregen; en wat dat voor politieke betekenis en gevolgen kan hebben.

Voor een meerderheid van de volksvertegenwoordiging van Curaçao, moet men terug naar de verkiezingen van 1963 en 1967. Bij de eerste behaalde voor het eerst de Nationale Volkspartij (NVP, nu PNP) meer dan de helft van de raadszetels, in 1967 gevolgd door de Democratische Partij (DP).

De omgeving van Kolegio San Hose in Barber te Bándabou kleurde gistermiddag wit en lichtblauw toen de aanvoerder van MFK er zijn stem kwam uitbrengen. Pisas werd omring door aanhangers en media, maar zijn brede glimlach verdween geen moment van z’n gezicht. ,,Den mi bario mi no por pèrdè (In mijn buurt kan ik niet verliezen)”, zei hij. Tegelijkertijd toonde hij ondanks zijn euforie nog voordat de uitslagen binnendruppelden realiteitszin: ook zijn nieuwe regering zal staan voor grote uitdagingen en hij somde de top 4 op: de vergrijzing en de gevolgen, het diversifiëren van de economie die nu erg afhankelijk wordt van toerisme, de volksgezondheidssituatie en het feit dat een derde van de bevolking onder de armoedegrens leeft.

Het uiteindelijke aantal zetels - 13 of 14 van de 21 - staat pas vast als alles is geteld.
Met een grote meerderheid kan MFK heel veel veranderen en desgewenst doordrukken. Sommigen vrezen dat dit ten koste kan gaan van de interne checks & balances en kan leiden tot misbruik van macht. Voorlopig is het woord aan Pisas en zijn MFK-team. ,,Het werk is nog niet af, dus gaan wij voor vier jaar meer!”