Vervolgstap is in kaart brengen hoeveel vluchten Winair kan krijgen
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Ongeveer een week nadat VVRP-minister Charles Cooper (MFK) de aanvraag van de Sint Maartense airline Winair - om de vluchtfrequentie tussen Sint Maarten en Curaçao met vier vluchten per week te verhogen - afwees, heeft zijn Sint Maartense collega-minister Grisha Heyliger-Marten het verzoek van de Curaçaose luchtvaartmaatschappij Z Air om tussen beide landen te mogen gaan vliegen goedgekeurd.
In een persbericht namens haar ministerie wordt gesproken over een ‘minnelijke oplossing’. Nog niet bekend is om hoeveel vluchten het gaat. Deze toestemming is donderdag ingegaan en loopt af op 31 december 2024.
Een andere beperking die door Heyliger-Marten wordt genoemd, luidt: ,,Voor vliegtuigen die na de datum van afgifte van deze routevergunning worden toegevoegd, zijn aparte vergunningen vereist.” De vergunning geldt dus wel voor de huidige drie Saab 340B-vliegtuigen, die onderdeel uitmaken van de Z Air-vloot, maar niet voor de twee Embraer 140-jets die momenteel in bestelling zijn, en waarvan de eerste naar verwachting in het vierde kwartaal van dit jaar wordt geleverd.
Een van de redenen dat de toestemming aan Winair door Cooper werd geweigerd, is dat er verzocht werd om een in zijn ogen te hoog aantal vluchten. Hierdoor zou er volgens hem geen - of te weinig - ruimte overblijven voor twee luchtvaartmaatschappijen, ‘om op een duurzame, eerlijke en gezonde manier op deze route te concurreren’. Daarvoor is de vraag simpelweg te klein en de verwachting is niet dat die binnenkort significant zal toenemen.
Hoewel Cooper vooralsnog nog geen reactie heeft gegeven op deze recente ontwikkeling, laat Giselle Hollander, sectordirecteur Verkeer en Vervoer binnen Coopers ministerie, aan deze krant weten dat ze vermoedt dat de minister blij zal zijn met het nieuws, omdat de luchtverbinding tussen Curaçao en Sint Maarten niet afhankelijk zal zijn van slechts één airline.
Uit de woorden van Hollander is op te maken dat nu eerst bepaald gaat worden wat in totaal - dus voor beide airlines tezamen - een redelijk aantal vluchtfrequenties is, rekening houdend met het aantal stoelen in de in te zetten vliegtuigen. Zo moet worden voorkomen dat de relatief kleine markt voor luchtvervoer tussen beide eilanden wordt verzadigd door een overcapaciteit, waardoor beide bedrijven mogelijk met maar deels gevulde vliegtuigen zouden moeten gaan vliegen.
Het gevolg hiervan zou kunnen zijn dat Winair de huidige 7 vluchtfrequenties behoudt, en er geen vluchten bij krijgt. Maar in theorie is het volgens Hollander ook mogelijk dat Winair er hoogstens een of twee keer vluchten per week bij kan krijgen. Meer dan dat is volgens haar uitgesloten, omdat de omvang van de markt dat niet toelaat.
Tot en met eind december kan Z Air dus in ieder geval tussen Curaçao en Sint Maarten gaan vliegen. Hollander legt uit wat er in de komende maanden gaat gebeuren: ,,Tussentijds gaan we werken aan de nieuwe voorwaarden voor het samenwerkingsprotocol tussen de eilanden, om er voor te zorgen dat de luchtverbindingen duurzaam en tegen redelijke prijzen en ook veilig aangeboden blijven worden.”
Volgens het persbericht uit Sint Maarten is het Z Air toegestaan om niet alleen passagiers, bagage en vracht (inclusief post) in Sint Maarten aan boord te nemen en te vervoeren op de route Curaçao-Sint Maarten en vice versa, maar ook op de routes Curaçao-St. Maarten-Santo Domingo-Curaçao, Curaçao-Santo Domingo-Sint Maarten-Curaçao en Curaçao-Port-au-Prince-Sint Maarten en vice versa. Ook is er aan Z Air een aparte routevergunning verstrekt voor luchtambulancediensten tussen Curaçao, Saba en Sint Eustatius naar Sint Maarten en vice versa.
