Betrian: CMC in de problemen of bankconsortium eist onderpand op
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Zolang de regering niet voldoet aan de vergoeding van het eerder afgesproken zorgbudget, zal het Curaçao Medical Center (CMC) in de problemen blijven en loopt de overheid het risico dat het lokale bankconsortium op een bepaald moment de grond en andere bezittingen gaat opeisen. Het is een waarschuwing van Stanley Betrian die gisteren door de parlementaire enquêtecommissie aan de tand gevoeld is. Hij was (en is nog steeds volgens de Kamer van Koophandel, red.) directeur/eigenaar van RegHNO nv, het bedrijf dat de regering inhuurde voor het uitvoeren van de taken van de Ministeriële Regisseur en Toezichthouder (MRT).
De enquêtecommissie en Betrian komen op dit punt nadat gevraagd wordt of het klopt dat de Statuten van de stichting HNO Vastgoed aangepast moesten worden voor de extra benodigde lening van 200 miljoen gulden. De ondervraagde bevestigt dat dit een voorwaarde was van het bankconsortium aangevoerd door Vida Nova. ,,De financiers wilden recht op onroerend goed en hypotheek. Er moest een erfpacht worden afgegeven, zodat HNO Vastgoed een lening kon krijgen. En voor die erfpachtakte moesten de statuten worden aangepast. Het diende dus als onderpand voor het consortium”, aldus Betrian. Waarop commissielid Ana-Maria Pauletta (PAR) vraagt: ,,Wat kan er gebeuren als HNO Vastgoed de lening niet kan terugbetalen?” Betrian: ,,Als je daar niet aan voldoet, dan kan de financier actie ondernemen en de vordering neerleggen bij het Land. Want HNO Vastgoed heeft daarover weer een akkoord getekend met het Land. Maar de financiering van het zorgbudget is in deze belangrijk. Als CMC nu elke keer een deel van het zorgbudget gebruikt voor de afbetaling, dan komt het ziekenhuis in problemen en als de lening niet afbetaald wordt, dan kan de financier zeggen ‘ta basta awor’ (het is genoeg).”
Uit de ondervraging blijkt dat RegHNO ongeveer 2,5 jaar de taken van de MRT heeft uitgevoerd, eerst voor een bedrag van 115.000 gulden per maand en later 140.000 gulden per maand. De taak was alle partijen op een lijn te krijgen en zo snel mogelijk het ziekenhuis afbouwen. Betrian legt uit dat er rechtszaken speelden tussen Sona en Berenschot en dat de regie bij zijn aantreden ontbrak tussen alle partijen, ook bijvoorbeeld het Sint Elisabeth Hospital (Sehos) en de medisch specialisten. Hij bevestigt verder dat de keuze voor RegHNO als consultant zonder openbare aanbesteding is geschiedt omdat hij nu eenmaal de meest geschikte persoon was met kennis van het bestuur, hij was immers in het verleden gezaghebber, minister en in 2012 kort minister-president. Dat er geen openbare aanbesteding was, is een keuze geweest van de regering indertijd, en de minister zal wel gemotiveerd afgeweken zijn van de regelgeving, zo voert hij aan. Die verantwoordelijkheid lag dus niet bij hem.
Er wordt nogal diep en lang ingegaan op het kantoor van RegHNO op het adres Santa Rosa 17 en op de vraag of het bedrag van 115.000 en later 140.000 inclusief alle kosten was, of dat er buiten dit bedrag nog apart gedeclareerd werd. De expert legt uit dat hij een begroting had en zelf ging over de besteding van het totaalbedrag dat hij elke maand ontving. Hij declareerde eerst bij het ministerie van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) en later, toen de overheid geen geld meer had, bij de stichting HNO Vastgoed. Op een gegeven moment is Betrian het doorzagen hierover een beetje zat en zegt: ,,Weet je wat ik zorgelijk vindt? De bevolking volgt deze discussie, maar de vragen zijn erg beschuldigend. Het gaat niet over het nieuwe ziekenhuis, maar over mij. Het moet toch gaan over waarheidsvinding en hoe het project op een bedrag van 600 miljoen is uitgekomen?” En zo antwoordt Pauletta: ,,Met elk dubbeltje komen we aan die 600 miljoen.”
Er wordt ook nog ingegaan op de periode dat Betrian kortstondig minister-president was na de val van het Kabinet-Schotte in 2012. In die tijd was hij er voorstander van dat het ziekenhuis het beste gebouwd kon worden op het Amstelterrein. Ook hij vindt, net als Gerrit Schotte de dag ervoor, dat het allemaal mis is gegaan op het moment dat besloten werd voor Otrobanda. En dan haalt hij een herinnering op van een gebeurtenis na zijn tijd als premier, die menigeen misschien vergeten is. ,,De toenmalige premier Daniel Hodge vroeg in de Staten om een vrijwaring voor het kunnen bouwen van het nieuwe ziekenhuis in Otrobanda. Die vrijwaring was nodig want het zou meer geld gaan kosten. Daar lag een vermoedelijke deal aan ten grondslag. Het ziekenhuis zou in Otrobanda komen in ruil voor ‘enseñansa liber’.” Otrobanda was de wens van bepaalde regeringspartijen in die tijd en het ‘gratis onderwijs’ was het stokpaardje van Pueblo Soberano (PS).
Tot slot wordt nog lang gesproken over Ivan de Windt, die ook werkte voor de MRT en zijn latere benoeming in de Raad van Commissarissen (RvC) van HNO Vastgoed. De enquêtecommissie stuurt aan op een uitspraak van Betrian over belangenverstrengeling. Maar het enige wat hij erover zegt is: ,,Er was grote behoefte aan iemand op die plek die op de hoogte was van wat er allemaal speelde gezien de complexiteit. Dat heeft verder geen schade opgeleverd of extra kosten.”
