Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het nieuws - nu een week geleden - dat de advocaat-generaal (AG) de Hoge Raad heeft geadviseerd om de eerdere beslissing van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie in stand te houden, waardoor ook op Aruba en Curaçao mensen van hetzelfde geslacht met elkaar kunnen trouwen, heeft veel reacties losgemaakt.
Al waren het vorige week alleen nog de voorstanders van wat in de volksmond ‘het homohuwelijk’ wordt genoemd. Inmiddels hebben onder meer ook regeringspartij MFK en de PAR, als grootste oppositiepartij, aan AntilliaansDagblad laten weten hoe zij naar dit zwaarwegende advies kijken.
Op de eerste plaats moet gezegd worden dat vanuit het Land is besloten dat de kabinetschef van het ministerie van Algemene Zaken - Djurick Comementia - belast is met de officiële woordvoering met betrekking tot dit onderwerp. Een week geleden heeft deze krant hem om een reactie gevraagd, maar tot op heden is die niet ontvangen.
Wie wel van zich laat horen, is Gilbert ‘Gibi’ Doran, als plaatsvervangend fractieleider van de MFK. Hij laat nogmaals weten - zoals bekend - dat zijn partij tegen openstelling van het huwelijk is voor personen van gelijk geslacht. Gevraagd naar zijn verwachting over de uiteindelijke uitspraak van de Hoge Raad, zegt hij: ,,We zullen even rustig kijken wat de uitspraak zal zijn.”
Wat hem ook van het hart moet, en wat ook tijdens de behandeling van het cassatieberoep als tegenargument werd gebruikt, is dat de rechter niet op de stoel van het parlement moet gaan zitten, en dat het het parlement is dat over wetgeving beslist, en niet de rechter.
De AG beredeneerde overigens dat de rechter wel moet ingrijpen, omdat uit de uitgevoerde constitutionele toetsing blijkt dat de huidige situatie in strijd is met het discriminatieverbod dat in de Staatsregelingen (grondwetten) van zowel Aruba als Curaçao is opgenomen. Namens MFK zegt Doran het hier niet mee eens te zijn.
Namens de PAR laat Quincy Girigorie aan deze krant weten wat hun opinie is: ,,Het standpunt van de PAR is dat de invoering van een wettelijk geregistreerd partnerschap een must is. Het is een recht van paren van hetzelfde geslacht. Het is de verplichting van het Land om de civielrechtelijke gevolgen van die keuze te regelen. Wij zijn (in lijn met het EHRM) van mening dat het landen vrij moet staan om gebaseerd op hun eigen overtuiging al dan niet het huwelijk open te stellen. Echter, de beslissing is op dit moment aan de rechter overgelaten en wij respecteren de uiteindelijke beslissing van de Hoge Raad.”
