Curaçao als voorbeeld voor de wereld in kersttoespraak

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Op kleine afstand van het Gouverneurspaleis, in het monumentale Punda en Otrobanda, staan de kathedraal van Pietermaai, de Kalifar Omar-moskee, de oudste nog in gebruik zijnde synagoge op het Amerikaanse continent, de Mikvé Israel-Emanuel synagoge en de katholieke kerken Santa Famia en Santa Ana. ,,En dat is slechts een klein deel van de gebedshuizen die ons eiland rijk is”, zo stelt gouverneur Lucille George-Wout in haar kersttoespraak.

Zij benadrukt de diversiteit en verschillende culturen die op Curaçao mooi samengaan. ,,We kunnen hier met evenveel gemak en smaak van een bananensoep, samosa, loempia of bruine boterham met oude kaas genieten. Op Curaçao worden Chanoeka, Divali, het Suikerfeest en vandaag ook het Kerstfeest, alle op hun eigen wijze en volgens de eigen tradities, gevierd. Feestdagen met verschillende namen maar de boodschap is universeel; het zijn feesten van licht, hoop en vrede.”
Ze wijst erop dat op Curaçao talloze gemeenschappen vreedzaam samenleven en gebedshuizen worden gerespecteerd. ,,Belangrijke zaken waar veel andere landen een voorbeeld aan mogen nemen. Wat voor ons zo vanzelfsprekend is, is dat voor heel veel mensen op veel plekken in de wereld, deze dagen, helemaal niet.”
Zij verwijst naar de geestelijk leiders die op 10 oktober 2023 gebroederlijk naast elkaar stonden en hun afgrijzen en zorgen deelden over de ‘toen nog recente ernstige escalatie van het Israëlisch-Palestijns conflict’.
George-Wout: ,,Helaas laten dat conflict en alle andere gruwelijke, zinloze oorlogen die wereldwijd uitgevochten worden, zich niet makkelijk oplossen. Weet dat er ook op Curaçao aan jullie wordt gedacht, met jullie wordt meegeleefd en dat er voor jullie wordt gebeden.”
Zij wijst erop dat de Curaçaose geschiedenis ook zijn donkere periodes heeft gekend, waar koning Willem-Alexander naar verwezen heeft in zijn brief over de rehabilitatie van Tula. En, zo vindt de gouverneur: ,,Vreedzaam samenleven op ons eiland is iets om te koesteren en te blijven beschermen, maar ook wij kennen nu nog onze uitdagingen.”
En zij vervolgt: ,,Bij het dienen van u allen, houd ik vooral het volgende kompas aan: hoe willen we onze Curaçaose samenleving doorgeven aan de volgende generaties? Op wat voor eiland groeien de volgende generaties op? We hebben de afgelopen tien jaar samen veel meegemaakt. We hebben crisissen getrotseerd naar ons beste vermogen - soms met gewenst resultaat en soms ook niet, laat ik daar duidelijk over zijn. Gedurende al die jaren viel me steeds op dat er in ons land een diepe verbondenheid bestaat. Geheel in de geest van het kerstfeest, ben ik daarom hoopvol gestemd. Onze geschiedenis geeft ons een boodschap van vertrouwen mee. Ze leert ons dat we in staat zijn de zwaarste crisissen te doorstaan, op voorwaarde dat we dat samen doen.
Ik ben ervan overtuigd dat we samen zoveel meer kunnen bereiken als we inzetten op onze verscheidenheid en onze krachten blijven bundelen. Dát is de troef waarmee we de uitdagingen waar we voor staan het hoofd kunnen bieden: klimaatverandering, opvang van migranten, vergrijzing en het gebrek aan vertrouwen in onze instellingen en in onze democratie.”
En zo zegt zij tot slot richting de regering: ,,Er ligt een grote opdracht voor iedereen die politieke of bestuurlijke verantwoordelijkheid draagt om mensen houvast en hoop te bieden. Van het openbaar bestuur mag u verwachten dat zij, net zoals voor onze vrede en veiligheid waar zo voor gestreden is, ook over uw bestaanszekerheid waken.”