Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De introductie van offshore drijvende windmolens rond Curaçao wordt serieus overwogen. Dat blijkt uit de ‘update van de energietransitie’ van Ramon Chong, kabinetschef bij het ministerie van Economische Ontwikkeling (MEO) tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst en netwerkactiviteit van Curaçao Ports Authority (CPA). Chong verwees naar het Living Lab, waarin de overheid van Curaçao, TNO en de University of Curaçao (UoC) samenwerken met Nederlandse en Curaçaose bedrijven.
Doel is om Curaçao een ‘toonaangevende rol te laten spelen’ op het gebied van duurzame energie. ,,Over twintig jaar moet Curaçao een belangrijke exporteur zijn van hernieuwbare energie in het Caribisch gebied”, zo staat op de website van TNO in 2021 geschreven.
Chong: ,,In mei 2022 concludeerde TNO in haar rapport dat de Curaçaose territoriale wateren in potentie perfect zijn uitgerust voor grootschalige inzet van drijvende offshore windturbines.” In zijn presentatie is ook een plaatje te zien van waar die windturbines dan moeten komen. Ook heeft een delegatie van Curaçao, bestaande uit leden van Aqualectra, CPA, Curoil, Refineria di Kòrsou (RdK) en het ministerie van Economische Zaken in Nederland in 2022 een bezoek gebracht aan ontwerpers, producenten en aannemers van windmolens.
In een schema geeft Chong aan wat de mogelijke fasering is van dit ‘megaproject’: In 2022 het bezoek van de delegatie aan Nederland, in mei 2023 een Memorandum of Understanding (MoU) tussen Curaçao en Nederland, de eerste pilotfase in 2025/2026 met de opwekking van 72 megawatt, in 2030 de tweede fase goed voor 300 tot 400 megawatt en in 2035 de volledige inzet van drijvende windmolens die 3 tot 5 gigawatt opleveren.
Stappen voor fasering
Om dit te bereiken moeten volgens Chong de volgende stappen ondernomen worden: een bezoek van TNO om de systeemstudie uit te voeren; het opstellen van een Terms of Reference (ToR) voor het onderzoek naar de zeebodemstructuur; het opstellen van de verschillende MoU’s tussen Curaçao en Nederland, TNO en de verschillende bedrijven; het opstellen van een ToR voor het aantrekken van een technisch adviseur van of voorgesteld door een multilaterale organisatie; de ondertekening van een MoU of een ander juridisch document tussen de minister van Economische Ontwikkeling van Curaçao en de ministers van Klimaat en Economische Zaken van Nederland; het opstellen van een ToR voor een milieueffectrapportage en tot slot de regeling voor het ontvangen van juridische bijstand.
In zijn presentatie stond Chong ook nog stil bij het energieverbruik op Curaçao dat in 2020 voor 75 procent bestaat uit fossiele energie en 25 procent wind- en zonne-energie. Opvallend is dat in 2018 meer groene energie gebruikt werd. De totale energievoorziening op Curaçao is in de afgelopen vijf jaar drastisch gedaald. In 2014 was de totale energievoorziening nog 93.381 terajoule (TJ) terwijl vijf jaar later in 2019 dit gedaald is naar 31.892 TJ, een daling van 65 procent. Met energievoorziening wordt bedoeld de winning, transmissie, opwekking, distributie en opslag van brandstoffen. De daling is vooral vanwege minder import en het totaal wegvallen (tot nul) van de export. Tussen 2014 en 2019 was er een toename van bijna 32 procent aan wind- en zonne-energie, met een topgebruik dus in 2018.
