Animal Rights roept partijen op te handelen in belang van de dieren

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het pittige pleidooi van advocaat Bertie Braam in de zaak van de verkoop van dolfijnen naar Jeddah, eindigde gisteren met een handreiking: ,,Animal Rights (AR) wil samenwerken met Tursiops (Sea Aquarium, red.) dan wel de koper en eigenaar van de dolfijnen en reikt haar de hand.”

Verder: ,,ledereen heeft het welzijn van de dolfijnen als eerste en enige prioriteit voor ogen, dus een samenwerking tussen partijen zou ideaal zijn. Maar dan moeten Tursiops en de Arabische eigenaar dit ook willen. Willen ze dit? Kan iedereen de neus in dezelfde richting laten wijzen, alle geschillen en irritaties laten voor wat het is en in het belang van de dolfijnen samenwerken? AR is hiertoe zonder meer bereid. Er mag geen seconde meer worden verloren, het leven van de andere dolfijnen staat op het spel.”
In het pleidooi worden de aangevoerde argumenten van Tursiops over de reden van verkoop van de vijf Curaçaose dolfijnen en de gekozen koper bekritiseerd.
Zo wordt in het begin van het pleidooi ingegaan op de schimmigheid rond de verkoop en dat tot op het laatst niet bekend was wanneer de dolfijnen zouden vertrekken en vanuit welk bedrijf. Zelfs niet tijdens het kort geding op 30 mei dit jaar. ,,Curaçao Sea Aquarium noch Dolphin Academy konden toen vertellen op wiens naam de vergunning was afgegeven. Zelfs de aanwezigen in de zaal, leden van het bestuur en raad van commissarissen van Tursiops, wisten dit niet te vertellen. lederen leed aan spontaan selectief geheugenverlies.”
Op de mening dat AR geen rechtsbelang heeft omdat de dolfijnen al het eiland af zijn, wordt gereageerd met: ,,Iedere rechtgeaarde burger die het gerecht respecteert, wacht in zo’n geval het vonnis af. Echter besloot Tursiops de behandeling van de voorlopige voorziening niet af te wachten en als een dief in de nacht werden de dolfijnen op de avond van 5 op 6 juni of 6 op 7 juni naar het vliegveld getransporteerd en naar Jeddah gevlogen.”
In het pleidooi wordt ook melding gemaakt van de eerdere dood van de zes dolfijnen in Jeddah waar geen onderzoek naar is gedaan en waar GMN van op de hoogte had moeten zijn alvorens een vergunning af te geven. Sterker nog, GMN oordeelt dat het dolfinarium in Saoedi-Arabië over een indrukwekkend curriculum vitae (cv) en imposante faciliteiten beschikt. ,,Hoe indrukwekkend kan het cv zijn van dit dolfinarium als alle zes dolfijnen die daarin rondzwommen een vroegtijdige dood hebben gevonden en hoe imposant kunnen de faciliteiten zijn met de afmetingen zoals vermeld in het beroepschrift? Het is meer een veredeld zwembad dan een dolfinarium.”
Ten aanzien van het argument dat er te veel dolfijnen zijn en dat de mannetjes met elkaar in gevecht gaan, wordt gesteld: ,,Dolfijnen kunnen weliswaar niet worden gesteriliseerd, maar hen kan wel anticonceptie worden toegediend en tijdens de paartijd kunnen de mannetjes en vrouwtjes apart worden gehouden. In de tweede plaats kunnen de overtollige dolfijnen naar een sanctuary bijvoorbeeld in Griekenland worden overgebracht, waar zij wel in een natuurlijke habitat terechtkomen. In de derde plaats, de laatste dolfijn is vijf jaar geleden geboren. We mogen aannemen dat de dolfijnen die daarvoor zijn geboren, niet ‘per ongeluk’ zijn gefokt. In al die vijf jaar was er geen overtolligheid, maar nu plotseling wel. Een drogreden is ook dat er te veel mannetjesdolfijnen zijn die met elkaar in gevecht gaan, maar er worden wel twee mannetjes en drie vrouwtjes naar Jeddah getransporteerd. Gaan de mannetjes overigens niet vechten in een bassin dat veel kleiner is dan in de ruimte die ze gewend zijn? Dit is toch een reden temeer om in het bijzijn van de drie vrouwtjes machogedrag te vertonen en de vrouwtjes te laten zien wie in deze beperkte ruimte de baas is?”
Opvallend is ook dat er in Jeddah acht zandfilters zijn bij het bassin. Daarover stelt de advocaat: ,,Tursiops kan wel gaan zitten schreeuwen dat het niet komt (de eerdere dood van zes dolfijnen) doordat zij woestijnzand hebben ingeademd, maar laat dan een autopsierapport zien waaraan deze zes dolfijnen dan wel zijn overleden. De grote zandfilters zouden er niet zijn als het risico op het binnenwaaien van het woestijnzand niet nadrukkelijk aanwezig zou zijn. Anders dan mensen hebben dolfijnen geen neushaar, waardoor zij zanddeeltjes veel makkelijker kunnen en zullen inademen met alle gevolgen van dien. Vooral wanneer de dolfijnen last hebben van stress, vermindert hun immuniteit, waardoor zij ontvankelijker worden voor ziektes, met name voor poliepvormingen in de longen, die catastrofaal zijn voor deze zoogdieren.”
Tot slot ten aanzien van de dood van de Curaçaose dolfijn Mosa wordt gesteld dat wat door Sea Aquarium is aangevoerd - zij zou overleden zijn vanwege hormoonproblemen - ‘een broodje aap’ is. ,,Geen van de experts heeft ooit van de relatie tussen opspelende hormonen en zelfdoding gehoord. De conclusie van de experts is dat Mosa zelfmoord heeft gepleegd vanwege stress, vanwege de slechte leefomstandigheden in gevangenschap, isolatie of een te klein bassin. Het is slechts een kwestie van tijd voordat de andere dolfijnen het (slechte) voorbeeld van Mosa zullen volgen.”

Land: Grondig onderzoek gedaan
In het verweer van advocaat Paulina Blom van HBN Law wordt aangevoerd dat het ministerie van GMN grondig onderzoek heeft gedaan alvorens een vergunning af te geven. De beheersinstantie en een van de leden van de Wetenschappelijke Autoriteit (Eric Newton), hebben juridisch advies ingewonnen en de beheersinstantie is bij brief van 26 januari 2022 overgegaan tot de uitgifte van de vergunning, onder de voorwaarde dat vergunninghouder zich houdt aan de transportbeschrijving die voorafgaand aan de vergunning overlegd is. ,,Het juridisch advies was overigens naar aanleiding van een actie door een anonieme dolfijnenwelzijnsgroep (vermoedelijk eiseres) die bezwaar had gemaakt bij het Cites-secretariaat in Zwitserland over het voornemen om de betreffende vijf dolfijnen naar Saoedi-Arabië te exporteren.”
Aangevoerd is dat AR niet-ontvankelijk verklaard moet worden want, weliswaar is AR niet territoriaal beperkt tot de Nederlandse grenzen, maar naast de statutaire doelomschrijving moet eveneens sprake zijn van feitelijke werkzaamheden. ,,Tijdens de (ingetrokken) behandeling van het schorsingsverzoek is evenwel ter sprake gekomen dat AR geen feitelijke werkzaamheden verricht op Curaçao”, zo wordt aangevoerd.
Ook wordt in het verweerschrift gesteld dat het transport naar Jeddah inderdaad voor dolfijnen een impactvolle ervaring is. ,,Dat betekent tegelijkertijd dat het allerminst aan te bevelen is om de dolfijnen weer terug naar Curaçao te halen, als dat het doel van AR zou zijn, hetgeen de GMN-minister uit haar stellingen begrijpt. Dat doet de vraag dan ook rijzen wat de wenselijkheid is van deze procedure, en wat dit betekent voor het procesbelang van AR.”
Ook wordt nog aangegeven dat op Curaçao andere wet- en regelgeving geldt dan in Nederland.