Economen: Er moet plek blijven voor de gewone man

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De vereniging van Antilliaanse economen heeft poolshoogte genomen in Otrobanda en de ontwikkelingen in het grootste stadsdistrict van Willemstad.

Wandelend en sprekend met diverse investeerders en managers werd kennisgemaakt met de economische potentie van dit stadsdeel. ,,En de conclusie is: Otrobanda is ‘booming’”, zo staat te lezen in het verslag over de kennismaking met dit gebied.
Er is gekeken naar Corendon dat bezig is met een uitbreiding. ,,De uitbreiding met 311 kamers vordert en de oplevering is in het derde kwartaal van 2023 gepland”, aldus de economen. ,,Dat toerisme in de lift zit en er vertrouwen is in het toeristisch product Curaçao blijkt uit de constructie van het Marriott Courtyard; een project dat moeizaam uit de startblokken kwam, maar waar men nu op volle kracht aan 152 kamers bouwt en waarvan de oplevering in december 2022 op de agenda staat.”
De club hoorde over het gebrek aan personeel voor beide projecten. ,,In de bouw is al snel 50 procent buitenlander en voor de toekomst geldt dat er een zeer groot en nijpend probleem is met het aantrekken van personeel, voor alle afdelingen in de hotels. Het idee heerst dat er onvoldoende gemotiveerd personeel op Curaçao aanwezig is dat bereid is om ook buiten de ‘nine to five’-tijden te werken. Men hoeft geen horeca-opleiding te hebben, daar zorgt het hotel zelf voor; louter een goede werkinstelling is voldoende en naar eigen zeggen wordt er fors boven het minimumloon betaald als de tips erbij worden opgeteld. Het probleem lijkt op de korte termijn louter oplosbaar met het aantrekken van buitenlandse arbeidskrachten. Daarbij kan de overheid meer facilitair optreden door bijvoorbeeld voor de eerste jaren 25-30 procent buitenlanders toe te staan via het automatisch afgeven van een werkvergunning. Nu duurt een aanvraag voor een werkvergunning minimaal zes maanden en de vraag is, of een hotel wel volledig open kan als het opgeleverd is als gevolg van een personeelstekort”, zo wordt opgetekend in het verslag.
Ook het mangrovepark is bezocht en de club vindt het ‘de moeite van een bezoek waard’. Maar, zo wordt ook geconstateerd: ,,Het park is nog niet open omdat het met enkele onvolkomenheden is overdragen door de overheid voor beheer aan Carmabi. Zo is er geen balustrade op sommige plekken langs de paden. Dat is een verplichting die de brandweer stelt voor het open mogen gaan. Daarnaast is er nog een probleem met de waterkwaliteit. Ook is het de bedoeling om een bezoekerscentrum te bouwen en zal er nog een plek komen om met kano’s door het park te peddelen.”
Het geloof in Kurá Hulanda is ‘extreem groot’, zo wordt geconstateerd. Dat blijkt volgens de vereniging onder meer uit het grote aantal ondernemers dat zich heeft aangemeld om aan het plein, in het hart van dit project, een winkel, bar of restaurant te mogen openen. Aan de verbouw en renovatie van appartementen die in de verhuur gaan, wordt hard gewerkt evenals aan het exclusieve boetiekhotel Botanica dat per september van dit jaar zijn deuren opent voor de eerste toeristen. ,,Was vroeger de toegang tot Kurá Hulanda afgesloten met hekken, bij het vernieuwde Kurá Hulanda staan de hekken open met als doel dit project een integraal deel uit te laten maken van Otrobanda.”
Er wordt geschreven over het Bario Hotel. ,,Dit is min of meer een voortvloeisel uit een organisch proces in Otrobanda dat begon bij twee ondernemers die in Ser’i Domi (onderdeel van Otrobanda) gingen wonen, werken, panden opknapten, er een paar bij kochten, een buurtfeestje organiseerden onder de naam Kaya Kaya en nu een twintig-kamerhotel runnen met een bar en restaurant. Trouwens, het volgende buurtfeestje, het ondertussen beroemde Kaya Kaya-evenement, staat gepland voor eind augustus.” En, zo valt het de economen op: ,,Dat er lokaal vertrouwen is in de toekomst van het toerisme en Otrobanda blijkt ook uit het feit dat de ondernemers van Marriott Courtyard, Kurá Hulanda en Bario Hotel allen Curaçaose ondernemers zijn en hun financiering via lokale financiële instellingen loopt.”
De economen constateren wel dat publieke investeringen en adequate publieke voorzieningen achterlopen bij de ontwikkelingen. ,,Overheidsbeleid, onder meer op gebied van sociale bouw ontbreekt grotendeels. City-management voor Otrobanda (en de andere stadsdistricten van Willemstad) is een aandachtspunt voor nu en de toekomst met het oog op een duurzame economische ontwikkeling en behoud van het karakter van de wijk.”
En er wordt ook een nuance gemaakt: ,,Vele panden worden in deze wijk opgekocht en opgeknapt door mensen met geld. Dat is goed voor de leefbaarheid, het aanzicht en image van de wijk. Aan de andere kant is het zaak dat Otrobanda authentiek blijft en dat het ook voor een deel een volksbuurt blijft waar de gewone Curaçaoënaar en immigrant ook een plaats hebben. Dat maakte Otrobanda zo uniek en zo moet het ook blijven.”