Onderwijsvakbonden voelen zich niet serieus genomen
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Drie onderwijsvakbonden waren gisteren aanwezig in de Staten. Zij mochten elk een half uur een presentatie geven over de huidige situatie van het onderwijs.
,,Te kort om uitleg te geven over een sector waar iedereen maar dan ook iedereen mee te maken heeft of heeft gehad en dat er heel ernstig aan toe is”, aldus Marbella Felipa, leider van de nieuwe vakbond Sindikato di Dosente i no-dosente pa un Edukashon Nobo (Doen). De eerste presentatie was van vicevoorzitter Frensel Josefina van Sindikato di Trahadó den Edukashon na Kòrsou (Sitek). Hij ging dieper in op de onderwijsgeschiedenis waaruit blijkt dat er door de jaren heen een heleboel afspraken zijn gemaakt - convenanten, commissies en wetgevingsvoorstellen - die vervolgens niet nagekomen zijn, nergens toe geleid hebben of zijn blijven liggen. En dan gaat het niet alleen over de juridische positie en het salaris van onderwijsgevenden, maar ook over punten als professionalisering, veiligheid, het tekort aan leerkrachten, schooltransport en schoolschoonmaak.
Felipa kon er niet over uit hoe leerkrachten al jarenlang slecht behandeld worden. Zij gaf aan hoe het komt dat docenten overspannen raken: als de arbeidsomstandigheden niet goed zijn en docenten meer moeten doen dan onderwijs verzorgen, zoals lesmateriaal maken en maatschappelijk werk doen, dan raken zij overbelast, gefrustreerd en gedemotiveerd. Maar als zij elke dag weer voet zetten in de school en voor een klas gaan staan met kinderen en jongeren die hen verwachtingsvol aankijken, dan worden al deze gevoelens in het belang van de kinderen onderdrukt om goed les te kunnen geven.
Tot slot sprak Lutson Lucas van de Sindikato di Trahadornan di Skolnan di Kòrsou (STSK), die het niet-onderwijzend personeel vertegenwoordigt. Ook hij stelt dat er al jaren aandacht gevraagd wordt voor verschillende juridische aspecten waarvoor maar weinig politieke aandacht is.
De Statenleden stelden vervolgens heel wat vragen, waarmee de vakbondsleiders een nieuwe kans krijgen om in de Staten alsnog met een langere spreektijd antwoord te geven.
