Coalitie volgt voorstel van oppositie

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Tijdens de Centrale Commissievergadering van de Staten afgelopen woensdag, die ging over het nieuwe voorstel van de MFK om de vaste commissies met enkele coalitieleden aan te vullen, is na een lange discussie besloten een tegenvoorstel van de PAR-fractie aan te nemen.

Een unicum in de Curaçaose Staten waar coalitie en oppositie vaak per definitie tegen elkaars voorstellen zijn, en niet geluisterd wordt naar de aangevoerde argumenten. Het was Sheldry Osepa (PNP) die uiteindelijk tijdens de verhitte discussie aangaf oor te hebben voor de minderheid en begrip te hebben voor de standpunten. Hij vroeg een schorsing aan om nader beraad te voeren met eigen partijleden en andere Statenleden. Dit voorstel voor schorsing werd geaccepteerd waarna de afspraken snel beklonken konden worden.
Wat was nu de discussie? In de vaste commissies waarin de plenaire Statenvergaderingen voorbereid worden zit doorgaans van elke fractie één lid. Dit zou tot gevolg hebben dat er in elke commissie twee coalitieleden en vier oppositieleden zitten. En hoewel in vaste commissies niet gestemd wordt, vond MFK dit niet gelijkwaardig en stelde voor de commissie uit negen leden te laten bestaan: drie leden van de MFK, twee leden van PNP en van de andere vier partijen elk één lid. De oppositie was het hier niet mee eens. ,,Als PNP met vier Statenzetels, twee leden heeft, dan moet PAR met vier Statenzetels ook twee leden hebben. De vaste commissies moeten dan bestaan uit tien leden”, zo werd aangevoerd.
Amerigo Thodé (MFK) die het standpunt van zijn partij het hevigst verdedigde, samen met Eduard Braam, moest het afleggen tegen Osepa. Thodé voerde aan dat er al een besluit genomen was over het voorstel omdat er in een vorige vergadering al een akkoord was over de commissie Werkwijze die uit negen leden bestaat. Maar, zo voerde de oppositie aan, het felst verdedigd door Giselle Mc William (MAN): ,,We krijgen hier een voorstel voorgeschoteld en moeten er gelijk over stemmen nog voordat er een debat over gevoerd is. Waar blijft de belofte van de Statenvoorzitter bij haar aantreden dat zij er is voor álle Statenleden?”

Osepa in zijn pleidooi: ,,Ik wil niet langs de lijnen lopen van ‘wij’ en ‘zij’ en oor hebben voor de minderheid, zeker als de argumenten er toe doen. Als Thodé aanvoert dat in de commissie geldt ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’, dan moet het ook niet uitmaken of er negen of tien leden in die commissies zitten.” Gwendell Mercelina (PNP) schertste: ,,Waarom gaan we dan niet alle 21 in de vaste commissie zitten?”
Na de schorsing kwam PAR-fractievoorzitter Quincy Girigorie uiteindelijk met een tegenvoorstel waar de meerderheid mee instemde. Er was nog wat gepruttel van Thodé, maar zijn partijgenoot Gilbert ‘Gibi’ Doran nam al gauw het woord en zei: ,,Ik heb het standpunt van Girigorie begrepen met de stand van 4-4. Ik ben het daar ook mee eens, dat is democratisch en daarom heb ik vóór gestemd.”
Tot slot gingen de Staten ook nog akkoord met een voorstel van Jesus-Leito die aangaf dat het beter was niet een aparte commissie Algemene Zaken in te stellen maar dit onderwerp samen te voegen met de commissie Rijksaangelegenheden en Interparlementaire Relaties.