Doden voorkomen door te kijken naar rasverschillen
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Als het medisch vakgebied cardiologie, dat zich bezighoudt met het opsporen, diagnosticeren en behandelen van ziekten van het hart, meer onderscheid zou maken in raciale kenmerken van mensen, zouden veel doden voorkomen kunnen worden. Dat was de boodschap van cardioloog Arthur Liqui Lung, tijdens een onlangs gehouden presentatie voor de Vereniging Antilliaans Netwerk.
De specialist: ,,In de VS kunnen per jaar ongeveer 57.000 doden worden voorkomen mits adequate behandeling wordt verkregen.” Liqui Lung vraagt zich onder andere af of de meest gangbare richtlijnen toereikend zijn en of alle mensen hetzelfde behandeld moeten worden onafhankelijk van geslacht of ras.
Zo weet de cardioloog dat er in de Verenigde Staten jaarlijks 8.000 doden onder de zwarte Amerikanen kunnen worden voorkomen mits er een raciaal onderscheid wordt gemaakt in de behandelingsstrategie, waarbij de bloeddrukbehandeling en controle via 24 uurs bloeddrukmeting een grote rol speelt. Het meten van de centrale bloeddruk laat zien dat zwarte mannen eerder hypertensie ontwikkelen dan blijkt uit de normaal gemeten bloeddruk aan de arm.
Zwarten met andere chronische ziekten aan het hart en nieren en/of diabetes hebben een moeilijker te controleren bloeddruk dan vergelijkbare witten met dezelfde ziekte-achtergrond. ,,Diffuse macro- en microvasculaire dysfuncties zijn reeds op jonge leeftijd aantoonbaar, bij veronderstelbaar gezonde zwarte mannen”, aldus de specialist. Een microvasculaire dysfunctie is een functiestoornis van de kleine bloedvaatjes van de hartspier, waardoor pijnklachten op de borst en/of kortademigheid kunnen ontstaan.
De cardioloog noemt nog meer verschillen tussen zwarte en witte mannen: ,,Zwarte mannen hebben minder (ernstig) coronaire stenosen (vernauwingen in de kransslagaders) dan witte. Maar zwarte mannen hebben wel een grotere kans om hieraan dood te gaan.”
Kortom, zo stelt Liqui-Lung vast: ,,Er zijn fysiologische en/of genetische verschillen in de manier waarop hartaandoeningen zich manifesteren bij Afro-Amerikanen en blanken. Zwarte mannen hebben 50 procent meer kans om te overlijden aan hartaandoeningen dan blanke mannen. Afro-Amerikanen met hartfalen reageren doorgaans anders op dezelfde medicijnen dan blanken. Hoge bloeddruk lijkt een grotere rol te spelen bij hartfalen bij Afro-Amerikanen dan bij blanken. Zwarte mannen hebben meer kans op blokkades in kleinere bloedvaten in het hart dan in de grotere slagaders. En hoewel zwarten versus blanken hogere beroertepercentages hebben, komt atriumfibrilleren (AF, hartritmestoornis) minder voor.” Deze paradoxaal lagere mate van AF kan volgens de deskundige worden verklaard door beperkingen in de huidige methoden die worden gebruikt om AF te diagnosticeren in populatiestudies.
Ten aanzien van hoge bloeddruk stelt hij vast dat dit vaker en ernstiger voorkomt in de zwarte patiënt. Risicofactoren zijn een lagere socio-economische status en inname van een hoog-natrium (zout) en laag kalium bevattend dieet. ,,Slechte voeding van zwangere vrouwen leidt tot kinderen met een laag geboortegewicht met alle complicaties van dien”, zo voert Liqui Lung verder aan.
Niet alleen zijn er verschillen tussen wit en zwart, er zijn ook verschillen met Zuid-Oost-Aziatische mensen die een kwart van de wereldbevolking vormen. Zuid-Oost-Aziaten sterven vaker aan arthero sclerotische cardiovasculaire aandoeningen (slagaderziekte). Uit meerdere studies is gebleken dat ‘south east’ Asians op jongere leeftijd een hoger percentage van diabetes en dyslipaedemie (dit is een stofwisselingsafwijking) ontwikkelen vergeleken met de Kaukasische blanke. De cardioloog geeft nog meer medisch-technische voorbeelden. Maar de belangrijkste conclusie is volgens Liqui Lung dus dat er meer naar de raciale verschillen gekeken moet worden om hier ook een meer specifieke behandeling op te kunnen toepassen.