Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Veel politieke partijen - voor de komende Statenverkiezingen op 19 maart doen er maar liefst vijftien mee in de strijd om één of meer dan de 21 te verdelen Curaçaose Statenzetels - halen de 100.000 gulden voor hun campagne niet.
Dat zegt een deskundige, een ‘hòmber di mil kampaña’ (een persoon met veel kennis en ervaring, die bij wijze van spreken al duizend keer betrokken was bij campagnes), tegenover het Antilliaans Dagblad.
Hij reageert hiermee op het persbericht eerder deze maand van de Inter-Continental University of the Caribbean (ICUC), namelijk dat politieke partijen op Curaçao gemiddeld 560.000 gulden uitgeven aan een verkiezingscampagne (met wat de kandidaten uit eigen zak bijdragen zou om het om nog veel méér gaan). Dat zou blijken uit onderzoek van ICUC naar de kosten die partijen maken voor de verkiezingen.
,,Lariekoek”, zegt deze ervaringsdeskundige, die alleen op voorwaarde van anonimiteit met deze krant praat. In één adem voegt deze persoon er aan toe: ,,Het bedrijfsleven wordt steeds huiveriger om partijen te sponsoren. Dus de trend is eerder downward dan upwards. Bij KEM is iets anders aan de hand, zullen velen begrijpen.”
De methodologie van de ICUC-universiteit was om te praten met een bepaalde hoeveelheid mensen die in het verleden betrokken waren bij campagnes. De vraag is überhaupt hoe betrouwbaar deze methode en de uitkomsten ervan zijn.
,,Er zijn momenten geweest dat een partij als de gedoodverfde winnaar werd gezien en inderdaad hele hoge budgetten kon hebben”, zegt de campagnespecialist. Het ging dan om een miljoen gulden. Maar dát gaat een tijd terug. ,,Denk aan PNP in 1990-1991; ook aan PAR 1994-1995; en vergeet niet FOL in 2002/2003. MFK in 2010, 2012 en 2016 was geval apart en daar spreken we over miljoenen.”
Maar, zegt de lokale verkiezingswatcher met grote stelligheid: ,,Bij een gemiddelde verkiezing haalt het budget van een grote partij de 560.000 gulden echt niet. Laat staan een gemiddelde partij.”
Het ICUC-onderzoek is in januari uitgevoerd door Frank Quirindongo, Alison Manuel, Sidney ‘Bicho’ Justiana en Gilbert Cijntje en had als doel in kaart te brengen wat voor een politieke partij de kosten zijn die bij een verkiezing komen kijken. Bij het onderzoek is gekeken naar de periode vóór de verkiezingen (drie tot vier maanden), tijdens de verkiezingen en ná de verkiezingen (een maand). Hierbij is geen rekening gehouden met de periode van de eventuele voorverkiezingen en er is ook niet gekeken naar de individuele uitgaven van elk partijlid, maar naar de kosten die de partij maakt.
Overigens is door deze universiteit berekend dat er bij een gemiddeld lijst van 25 kandidaten additioneel nog eens 280.000 per partij wordt gestoken in de campagne. ,,Hierdoor kan becijferd worden dat een gemiddelde partij in totaal als partij samen met degenen op de lijst in totaal 840.000 gulden in de aanstaande campagne steken”, aldus de ICUC-medewerkers.
,,Dat verhaal van een additionele 280.000 door individuele leden is ook waanzin”, meent de door deze krant geconsulteerde ingewijde kenner. Een eenvoudige rekensom leert dat het bij een lijst van 25 kandidaten dan al gauw gaat om 11.200 gulden die elke persoon op de verkiezingslijst uit eigen zak zou bijdragen. ,,Als individuele kandidaten samen enkele tienduizenden bijdragen is het veel. Het verschilt enorm per partij en MFK is, wederom, in elk geval in het verleden, een ander verhaal”, luidt het commentaar.
Gebaseerd op de verkregen informatie zijn door ICUC verschillende berekeningen gemaakt voor een politieke partij die volgende maand aan de verkiezingen meedoet. Zo wordt gemiddeld 27.500 gulden uitgegeven aan interne communicatie; 199.000 aan (externe) communicatie via de media; 100.500 aan materieel; 62.500 aan T-shirts; 103.750 aan de verkiezingsdag zelf; en 67.500 gulden aan de organisatie/manpower.
,,Ook de verdeling van middelen slaat nergens op”, aldus de persoon die alle vele campagnes ‘meeliep’. ,,De uitgaven aan media kunnen kloppen. Voor het overige zijn de uitgaven voor materiaal, T-shirts en petjes schromelijk overdreven. Enkele tienduizenden guldens voor een grote partij in plaats van de genoemde 160.000 gulden plus. De uitgaven op de ‘dia di elekshon’ zijn ook enkele tienduizenden.”
De door ICUC opgevoerde kosten aan ‘interne communicatie’ kan deze man van de praktijk niet goede duiden. ,,Wel zijn er nog aanzienlijke uitgaven - zoals apertura, klousura, fundraisingsacties, kaminatas, evento den bario en dergelijke - die ook in de tienduizenden kunnen lopen.” Het gaat dan om openingen en afsluiting, wandeloptochten en wijkevenementen etc. ,,Mogelijk wordt dat bedoeld met ‘organisatie’.”
,,Dit alles komt voor een grote partij, laat staan dus voor een ‘gemiddelde partij’, veel lager uit”, aldus eindigt de connaisseur die er naar eigen zeggen al dertien verkiezingen op Curaçao op heeft zitten.
