Giro was tijdbom

Overheid moest ongecontroleerd faillissement voorkomen

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Een ongecontroleerd faillissement van de noodlijdende Girobank zou een ‘ernstige bedreiging’ voor de lokale financiële stabiliteit en de lokale economie opleveren.
giro Ongeveer 15 procent van de bevolking van Curaçao heeft een rekening bij Girobank, waaronder kleine, middelgrote en grote ondernemingen en ook aan de Curaçaose overheid gelieerde partijen.
Dat is mede de reden waarom de regering-Rhuggenaath, die de kwestie Giro erfde, het tot haar verantwoordelijkheid rekent om het probleem op te lossen. Een probleem waarvoor een lening van 170 miljoen gulden van Nederland wordt aangegaan en waarvoor de ‘license fee’ - te betalen over internationale transacties - zal worden opgetrokken.
,,In het geval dat het Land Curaçao geen liquiditeit zou verschaffen aan Girobank zouden alle overgebleven schuldeisers - in ieder geval gedurende lange tijd, maar waarschijnlijk definitief - hun geld kwijt zijn”, aldus het document ‘Toetsingskader Risicoregelingen Rijksoverheid: Lening aan Curaçao ten bate van gecontroleerd faillissement Girobank’.
Alle activa zouden in een faillissement namelijk moeten worden aangewend om de vordering van de Centrale Bank CBCS op Girobank (267 miljoen) af te lossen; het statuut van de CBCS staat de Centrale Bank niet toe een verlies te incasseren.
,,Dit zou gezien de toch al precaire economische situatie in het Land aanzienlijke risico’s voor de economische en financiële stabiliteit met zich meebrengen. Mogelijk kan dit ook tot sociale onrust op het eiland leiden, zeker aangezien Girobank deels een staatsbank was.”
Dit laatste is slechts voor een uiterst gering aandeel het geval, namelijk 2,1 procent. De meeste aandelen zijn in handen van Algemeen Pensioenfonds Curaçao (APC) met 39,8 procent, maar vooral International Investment Group (IIG) Capital met hoofdkantoor in New York die 58,1 procent in handen heeft. IIG werd destijds naar Curaçao gehaald door toenmalig bankier, Girobankdirecteur Eric Garcia.
In december 2013 volgde de noodregeling, waarbij de CBCS het roer overnam. Ook is toen door de Centrale Bank aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie (OM), die de kwestie echter seponeerde.
In verband met de ‘bemoeienis’ van de overheid voor een oplossing van de problemen bij een voornamelijk particuliere bankinstelling, luidt een van de argumenten ook: ,,Het ongecontroleerde faillissement van Girobank zou tot bredere onzekerheid in de financiële sector van Curaçao kunnen leiden, wat mogelijk weer tot problemen bij andere financiële instellingen leidt.”
Dit volgt enerzijds uit de relatieve omvang van Girobank, een van de grotere banken op Curaçao, en daarnaast uit het feit dat de controle die CBCS sinds 2013 uitoefent ‘kennelijk onvoldoende is geweest om ordentelijke afwikkeling te waarborgen’, meldt de notitie.
,,Dit kan het vertrouwen in de toezichthouder en de overige onder toezicht gestelde banken ernstig beschadigen”, vervolgt het Toetsingskader. ,,Temeer nu er meer financiële ondernemingen in de noodregeling zitten waarbij de financiële situatie niet rooskleurig is en een acute run op de onderneming - in wat voor vorm dan ook - zeer destabiliserend kan werken.”
Minister Kenneth Gijsbertha (MAN) van Financiën van Curaçao is, tezamen met de CBCS, verantwoordelijk voor de stabiliteit van het financieel stelsel op Curaçao. Daarnaast is de overheid verantwoordelijk voor de bevordering van de economie op het eiland. ,,Gezien deze verantwoordelijkheden ligt het in de rede dat zij een ongecontroleerd faillissement van Girobank willen voorkomen.”
De enige mogelijkheid voor Curaçao om dit bedrag te lenen, te weten een lening voor de gewone dienst van de begroting, is onder de uitzonderingsgrond op basis van artikel 25 van de Rijkswet financieel toezicht (Rft). Daarbij heeft het Nederlandse kabinet-Rutte de inschatting gemaakt dat deze lening inderdaad noodzakelijk en verantwoord is gegeven de situatie op Curaçao.