Vakcentrales willen niet bewegen

Van een onzer verslaggevers

Willemstad - Arbeidstijdverkorting (ATV) plus een navenant lagere loonsom is een must, anders zal er alsnog op grote schaal ontslag worden aangevraagd voor werknemers of dreigen zelfs bedrijfssluitingen.

Die boodschap (lees: noodkreet) heeft het verenigde bedrijfsleven aan het kabinet-Rhuggenaath, specifiek minister Hensley Koeiman (MAN) van Sociale Ontwikkeling Arbeid en Welzijn (SOAW), én het vakbondswezen van Curaçao.

Er wordt al bijna een maand gewacht op de door de regering toegezegde regeling voor arbeids- of werktijdverkorting. Het komt er echter maar niet van. In de Diálogo Nashonal komen partijen niet verder, omdat de vakcentrales er niet van willen horen.

Dit terwijl de coronacrisis de eerste slachtoffers eist. Geen patiënten in dit geval, maar bedrijven die door enorm omzetverlies niet in staat zijn hun werknemers - die door de lockdown vaak niet of maar slechts deels werkzaam zijn - (volledig) uit te betalen. Het overleg tussen enerzijds de vakcentrales SSK en CGTC en anderzijds de Kamer van Koophandel (KvK) en de Vereniging Bedrijfsleven Curaçao (VBC) loopt bepaald niet soepel. CGTC liet recent zelfs weten niet bereid te zijn om de tafel te zitten om over arbeidstijdverkorting te praten, aangezien dit al zou zijn besproken binnen de Commissie Noodfonds (de commissie-Tyrol-Carolus), waarin het bedrijfsleven naar eigen zeggen overigens geen vertegenwoordiging heeft.

Onder meer de KvK heeft er erg grote moeite mee dat er partners zijn die niet binnen de dialoog willen discussiëren over zo’n voor het hele land belangrijk punt, iets wat tegen de geest en bedoeling van de Diálogo Nashonal en ILO (International Labour Organization) indruist.

Maar niet alleen CGTC, ook vakcentrale SSK ligt dwars. SSK staat op het standpunt dat het nog niet opportuun is om de maatregelen van ATV te introduceren. Er zou zelfs zijn geopperd om eerst maar eens af te wachten waar Nederland qua additionele financiële ondersteuning mee komt (Curaçao ontving liquiditeitssteun in de vorm van een renteloze lening tot half mei).

Dit is zeer in het verkeerde keelgat geschoten bij de private sector, die momenteel kampt met zeer zwaar onweer. Het Fondo di Sosten (steunpakket) blijkt onvoldoende. Het bedrijfsleven vraagt zich langzaam openlijk af of iedereen wel doordrongen is van de impact van de crisis.

Gezien de enorme druk waaronder vrijwel álle bedrijven gebukt gaan en de verlichting die arbeidstijdverkorting zou kunnen bieden, zien de KvK en VBC geen andere manier om het gezamenlijke doel te realiseren: baanverlies op grote schaal zien te voorkomen.

Verwacht wordt dat zonder de mogelijkheid van de ATV veel ondernemingen zich genoodzaakt zullen zien om te kiezen voor iets wat niemand wil, vakbonden noch werkgevers: ontslagaanvragen en mogelijk zelfs talloze bedrijfssluitingen.

Als de regeling van arbeidstijdverkorting er niet komt, rest veel werkgevers niets anders dan de NOW-regeling (Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid), die echter maar voor een beperkt aantal sectoren geldt omdat er te weinig geld beschikbaar is. Gebruik van de NOW en het daarbij afzien van het recht om ontslagvergunning aan te vragen is in veel gevallen ontoereikend en ook riskant door het gebrek aan vooruitzichten. Een combinatie van NOW en arbeidstijdverkorting biedt meer perspectief.

De afgevaardigden van de particuliere sector binnen de Diálogo hopen nog altijd op een werkbare oplossing om zoveel mogelijk jobs te kunnen behouden. Die moet echter wel tijdig komen. Eigenlijk nu, in verband met de uitbetaling van de aprilsalarissen.

Werktijdverkorting zou kunnen tot bijvoorbeeld 60 procent (dus 40 procent korting op het salaris), waarbij rekening wordt gehouden met behoud van een groot deel (bijvoorbeeld 80 procent) van het minimumloon (van 1.669 gulden per maand). Dit is een vorm van flexibilisering om arbeidsplaatsen te behouden.

Alle adviesorganen, lokaal en internationaal, hebben Curaçao de afgelopen drie decennia gewezen op de noodzaak van flexibilisering van de arbeidsmarkt. ,,Iedereen weet het”, zegt een ondernemer. ,,Alleen de vakbonden en overheid willen er niet over praten. Het gaat nu echter slachtoffers maken. Bovendien, nu heeft de Rijksministerraad de hoogte van de volgende financieringsronde verbonden aan de hervormingen die de eilanden zullen doen tussen de eerste en de tweede financieringsronde. Arbeidstijdkorting is z’n hervorming die ze verwachten conform het advies van het College financieel toezicht. En Cft zal ook weer adviseren over de tweede ronde.”

Die volgende financieringsronde wordt binnenkort bepaald. ,,Zal Curaçao weer geen hervormingen laten zien en dan klagen dat Nederland niet genoeg geld beschikbaar stelt of doen we wat we moeten doen om zoveel mogelijk geld te krijgen om het volk in nood te helpen? Door arbeidstijdkorting zal iedere gulden die naar Curaçao komt meer zoden aan de dijk zetten. En we moeten het niet voor Nederland doen; we moeten het voor onszelf doen. Het is crisistijd.”

De private sector wil geen mensen ontslaan. Maar zonder arbeidstijdkorting zullen per definitie veel meer ontslagen volgen dan nodig en die gaan dan subsidie of onderstand vragen bij de overheid. ,,Met arbeidstijdkorting delen de werknemer, de werkgever en de overheid de pijn. Zónder arbeidstijdkorting zullen het alleen de overheid en werknemer zijn. De subsidie zal sowieso minder zijn dan wat ze hebben als ze hun baan behouden.” De zakenman geeft aan dat de pijn diep zit bij de ondernemers. De onderneming is zijn levenswerk, waarin al zijn tijd, energie en vermogen zit. En degenen die een buffer hebben, zien die buffer in ‘no time’ slinken.

,,Er is ook iets heel verkeerd op het eiland dat de overheid en vakbonden de ondernemers afschilderen als boeven en hen ook zo behandelen. Ondernemers worden vaak onheus behandeld. Terwijl het juist de ondernemers zijn die werkgelegenheid creëren. De overheid en de vakbonden creëren geen jobs. Niet nu en nooit niet. Het moet ophouden ondernemers zo te behandelen. We trekken nu een streep en zullen niet de verantwoordelijkheid op ons nemen voor de massale ontslagen. Degenen die daar verantwoordelijk voor zijn zullen die verantwoordelijkheid moeten dragen. De arbeidstijdkorting zal het volk veel ellende kunnen besparen, niet in de minste plaats omdat dit de economie helpt, de werkgelegenheid helpt, meer geld uit Nederland mogelijk maakt en wat we aan geld hebben kan meer mensen in nood bereiken.”

Arbeidstijdverkorting is ook opdat Nederland ziet dat het Curaçao ernst is met de hervormingen. ,,Het is om dat kleine beetje geld beter te verdelen en over meer mensen te verdelen - meer sectoren en meer arme mensen - maar ook om eventueel langer dan drie maanden subsidies te kunnen geven. Want we weten nu al dat het toerisme en de 16.000 werknemers in deze sector nog geen werk zullen hebben na juni, als de pot leeg is. Vandaar dat meer mensen moeten bijdragen - werknemers in private én in publieke sector - om de schaarse gelden beter en langer te benutten.”

Wilt u meer informatie? Neem een online abonnement op de krant.