Werkneemster en baas na 28 jaar tegenover elkaar
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Tijdige betaling van loon, zoals omschreven in het Burgerlijk Wetboek (BW), is een van de hoofdverplichtingen van de werkgever. Aldus de rechter. De omstandigheid dat de (slechte) financiële situatie van een bedrijf in de weg staat van zijn loonbetalingsverplichting jegens personeel ‘komt voor rekening en risico’ van de baas.

Dit overkwam de onderneming Shalimar, een winkel gevestigd aan de De Ruyterkade in Punda. De zaak Shalimar nv met Bhagwan Vasandani als directeur werd voor de rechter gesleept door een werkneemster omdat het bedrijf vanaf september 2018 steeds later het loon begon uit te betalen.
Zo werd het loon van die maand pas op 10 oktober uitbetaald. Van oktober 2018 deels op 14 en 15 november. En zo ging dat verder. Totdat het loon van maart 2019 deels op 15 april en zelfs op 8 mei werd uitbetaald. En het loon van april werd pas in juni volledig uitbetaald. Het loon over mei 2019 kreeg de werkneemster in drie delen uitbetaald: op 27 juni, 16 juli en 29 juli. Het loon van juni 2019 is niet tijdig en volledig betaald en juli is helemaal niet betaald.
Toen was de maat vol voor de nu 50-jarige Curaçaose vrouw, die al sinds 1991 in dienst is van Shalimar, laatstelijk in de functie van verkoopster tegen een brutoloon van 1.623 gulden per maand. In augustus vorig jaar stelde zij, na 28 jaar voor dezelfde baas te hebben gewerkt, Shalimar per brief in gebreke. Ze kreeg ook per brief antwoord, maar betaling bleef uit.
De verkoopster begon een rechtszaak en verzocht het gerecht daarbij ‘kosteloos te mogen procederen’. Gelet op het door haar ingebrachte bewijs van onvermogen, heeft het gerecht haar daartoe toegelaten.
Haar werkgever, de 73-jarige in Pakistan geboren Vasandani met de Indiase nationaliteit, vertegenwoordigde als directeur zelf Shalimar tijdens de behandeling van de zaak. Tussen haar en Vasandani is niet in geschil dat het winkelbedrijf vanaf september 2018 elke maand te laat is geweest met uitbetaling van het loon, ook niet dat juni 2019 niet geheel is betaald en voor juli 2019 geheel achterwege is gebleven, zo constateert de rechter.
Betaling van loon is een hoofdverplichting van de werkgever, luidt het vonnis. ,,Loon is nodig om te kunnen voorzien in het levensonderhoud en het staken van loonbetaling kan voor grote problemen zorgen in de financiële huishouding van de werknemer.”
Op pagina XX
‘Slechte financiële situatie’